همانطور که هفته قبل در یادداشتم تلویحا اشاره کردم حضور تماشاگران در بازی ایران و کره منتفی شد. دلیلش را در اجبار حضور دختران در استادیوم جستوجو کنید. اینفانتینو به صراحت کامل از تعلیق فوتبال ایران در صورت ممانعت از ورود دختران به استادیوم گفت. روسای جدید فوتبال ایران هم راه فرار از این اجبار را وجود کرونا و نفرستادن درخواست به فیفا برای تقاضای بازی با حضور تماشاگران تشخیص دادند. خب بالاخره که چی؟ کرونا که چند ماه دیگر تمام میشود. در اروپا که کاملا تمام شده، اینجا هم بالاخره تمام میشود. باز چه بهانهای برای ممانعت از ورود تماشاگر به استادیوم دارید؟ میدانید در صورت برگزاری لیگ برتر خودمان هم مجبورید دختران را به استادیومها راه بدهید؟ اگر راه ندهید فوتبال باشگاهی و ملیمان تعلیق میشود؟ اگر راه ندهید حضور ایران در جام جهانی به خطر میافتد؟ انگار صابون تعلیق فوتبال را به تن خود مالیدهاید.
مگر داریم یک مربی همه را ببرد و باز عدهای مطلقا قبولش نداشته باشند؟ بعضی بهانهها که برای زیر سوال بردن دراگان اسکوچیچ به گوش میرسد، دود از کله آدم بلند میکند. رایجترین آنها این است که میگویند اسکوچیچ هیچ کاری نکرده و تیم ملی فقط به خاطر توانایی بازیکنانش پیروز میشود. عجب؛ انگار این بازیکنان مستعد در همین چند بازی اخیر از زیرخاک سر برآوردهاند. شرمنده، اما کاش توضیح میدادید مارک ویلموتس با کدام بازیکنان خفت دو شکست تحقیرآمیز برابر بحرین و عراق را به این فوتبال تحمیل کرد؟ دو باختی که اگر شکایت مربی بلژیکی تایید شود، بابت هر کدام از آنها صدوسی میلیارد تومان پول بیزبان از جیب این ملت رفته است. آیا ویلموتس همین نفرات را در اختیار نداشت؟ آیا کارلوس کیروش از همین استعدادها سود نمیبرد؟ چطور وقتی تیم او جلوی صدوده هزار تماشاگر با تک گل مهدی طارمی و اشتباه گلر چین برنده شد، همه از مربی پرتغالی تمجید کردند، اما حالا که صغیر و کبیر را از دم تیغ میگذرانیم کادرفنی هیچکاره شده است؟ پنالتی گرفتن بیرانوند جلوی عمان و گل ثانیه آخری قوچاننژاد به همین امارات را حاصل تدابیر سرمربی اسبق میدانند، اما ازنظرشان دو بار برتری بر عراق و شکست طلسم بحرین دخلی به اسکوچیچ ندارد. در انتخابی جامجهانی 2014 اگر تیزچنگی حیرتانگیز گوچی جلوی کرهجنوبی نبود و او تنها موقعیت نصفهونیمه تیم ملی را گل نمیکرد، کیروش در قامت یک بازنده تمامعیار از ایران اخراج میشد؛ کسی که اولین باخت تاریخ را به لبنان داد و در خانه برابر ازبکستان زانو زد. مورد هم داشتیم بازیکنی دو جام جهانی و دو جام ملتها را در تیم کیروش بود و یک ثانیه هم به زمین بازی نرفت. این چه مرام و مسلکی است که شماها دارید؟!
دو روز دیگر پرسپولیس باید در عربستان به دیدار الهلال برود. بدون بازی رسمی، فقط با چند بازی تدارکاتی که یکی از آنها با سپاهان بود. سپاهان محرم که ورای جنگهای حاشیهای بعضی از نادانان اطراف سپاهان بسیار بامعرفت تقاضای یحیی را اجابت کرد و به تهران آمد. و همان کاری که یحیی خواست را انجام داد تا پرسپولیس بتواند بازی با الهلال را شبیهسازی کند. محرم از کل موجودیت فوتبال ایران بیشتر دلش برای پرسپولیس سوخت که بدون آمادگی کامل قرار است به مسلخ الهلال و بعد از آن النصر برود.کمی از محرم یاد بگیرید آقایان.
دیدگاهتان را بنویسید