×
×
جدیدترین‌‌ها

یادداشت
دوری، دوستی نمی آورد

  • کد نوشته: 12357
  • تیر 10, 1400
  • نخست نیوز – دوری و دوستی. این ضرب المثل را من چنین بازخوانی می کنم که برای حراست ازدوستی، باید از حسد ، کینه ، قهر و ناخشنودی از موفقیت دیگران و خود خواهی “دوری” کرد. این دوری است که می توان در شمار صفات حمیده و رفتار پسنیده به حساب آورد والا در نظام […]

    دوری، دوستی نمی آورد

    نخست نیوز – دوری و دوستی. این ضرب المثل را من چنین بازخوانی می کنم که برای حراست ازدوستی، باید از حسد ، کینه ، قهر و ناخشنودی از موفقیت دیگران و خود خواهی “دوری” کرد. این دوری است که می توان در شمار صفات حمیده و رفتار پسنیده به حساب آورد والا در نظام تربیتیی که بر “صله رحم” این همه تاکید می شود “دوری”، قطعا یک “ضد ارزش” است که باید از آن پرهیز کرد و پرهیز داد. این  کلامِ همواره حدیث و طراوت بخشِ حضرت امام رضا(ع) است که می فرمایند:

    ” صِلْ رَحِمَکَ وَ لَوْ بِشَرْبَه مِنْ ماء، وَ أَفْضَلُ ما تُوصَلُ بِهِ الرَّحِمُ کَفُّ الأَذى عَنْه” پیوند خویشاوندى را برقرارکنید گرچه با جرعه آبى باشد و بهترین پیوند خویشاوندى، خوددارى از آزار خویشاوندان است. با این منطق، “دوری و دوستی” معنا ندارد بلکه باید به قرابت، رفاقت ها را افزون کرد. رفاقت که بیاید، قطعا نامهربانی ها جای خود را به مهر و محبت خواهند داد. دست های به خشم، مشت شده هم به سلام، باز خواهد شد. لب ها زیبایی لبخند را نقش خواهند کرد و

    هم نشینی ها، به همدلی ارتقا خواهد یافت و “صله دل ها” شکل خواهد گرفت. چیزی که به عنوان نیازِ اولویت دارِ امروز جامعه ما هم می توان بر آن تاکید کرد. ما نه فقط در میان اقربا و خویشان که در میان دوستان و همراهان هم به این خوی بهشتی محتاجیم و کلان تر از این دو، در سطح ملی به همدلی و صله دل ها نیاز داریم. وقتی امام رضا (ع) “کَثْرَهُ الُْمحِبّینَ” را از مولفه های عیش و شادکامی دنیا می دانند، مگر می توان در مزرعه آخرت، جز بذر دوستی افشاند؟ آنان که به کشت و کار غیر این مشغولند، هم در همین دنیا قهر و کینه درو خواهند کرد و هم با انبانی از کینه راهی محشر خواهند شد و در ابدیتِ پیش رو از همین سفره، لقمه برخواهند داشت. اگر نتایج دنیایی این رفتار چنین تلخ و گزنده و نابود کننده است معلوم است درقیامت چه به بار خواهد آورد. به سیره رضوی برگردیم، برای زیادی دوستان،برنامه بریزیم، صله را هم در رحم خونی و هم در رحم معرفتی و انقلابی به پیوستگی دایمی و به محبت غنی سازی کنیم. این راهبرد را هم عالم آل محمد چنین ریل گذاری فرموده اند؛ ” تَزاوَرُوا تَحابُّوا وَ تَصافَحُوا وَ لا تَحاشَمُو؛ به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر را بفشارید و به هم خشم نگیرید.” به دیدار هم برویم و به ویژه مسوولان به دیدار هم بروند و دستِ دوستی هم را بفشارند تا از فشارِ افزون شده بر گرده مردم کاسته شود. رحم را فراتر از خویشاوندان، به اندازه ایران وسیع ببینند وبا صله، سلامتِ اخلاقی و صلابتِ مدیریتی را امضا بگذارند. این گونه می توان به فردایی امید بست که بهتر از امروز خواهد بود و برای بهتر شدن فرداهایی که در راهند هم بسترسازی خواهد کرد، ان شاالله

    برچسب ها

    نوشته های مشابه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *