دکتر مهدی یاراحمدی خراسانی – نخست نیوز
یکی از موارد بسیار مهمی که از ابتدای نهضت اسلامی ایران همواره مورد تاکید امام راحل و بعد از آن رهبر انقلاب بوده و هست وحدت کلمه، اتحاد ملت و دستیابی به اهداف مشترک آحاد جامعه در مسیر پیشرفت مادی و معنوی کشور است. در سرزمینی که اقوام مختلف از لر، کرد، فارس، بلوچ، ترک، عرب و … با ادیان مختلف اسلامی و غیر اسلامی یا مذاهب متفاوت شیعه و سنی با گستره وسیع جغرافیایی و مرزهای مشترک طولانی با بیگانگان زندگی میکنند بدون شک این مهم یکی از پیشنیازهای اساسی برای مانایی و پیشرفت است. اینکه فردی در جایگاه فردی مذهبی سخنرانی تفرقه افکنی انجام دهد، یا اینکه عدهای خود را تافته جدا بافته، نژاد برتر بدانند، یا مقام مسوولی سخنی به زبان بیاورد که نتیجهاش ایجاد دو یا چنددستگی در جامعه گردد اصلا بهصرف و صلاح کشور نیست. نباید توان و انرژی داخلی ما در راه چنددستگیهای غیرضروری و بیاساس هدر برود و از هدف اصلی که همانا رسیدن به درجات والای اخلاقی و پیشرفت همهجانبه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و … است بازبمانیم. شاید در این راستا فضای مجازی هم نقش ویژهای در سخنپراکنیهای بعضاً بیادبانه گروهی از افراد علیه هم داشته باشد. بههرحال اختلاف در نظرها و دیدگاهها امری کاملاً طبیعی است. درجایی که گاهی پیش میآید اعضای یک خانواده که سر یک سفره بزرگشدهاند دیدگاههای کاملاً متفاوتی باهم داشته باشند چرا عدهای در جامعه توقع دارند همهی افراد مانند آنها فکر کنند. وحدت در عین کثرت، مودت و مهربانی در عین اختلافات و حسن نیت و تعاون در عین تفاوتها برای هر ملتی نیاز است. که با این رویکرد حتی اختلافات هم میتواند عاملی برای توسعه و پیشرفت باشد. امروزه به نسبت سالیان قبل به دلیل توسعه فناوری و نظامهای ارتباطی و اطلاعاتی هجمه وسیعی از دیدگاههای متفاوت در عرصههای مختلف ظهور کرده است. تا جایی که منافع ملی اقتضا میکند و لطمهای به اخلاق و مصالح عمومی وارد نمیشود سعهصدر و تحمل دیدگاههای دیگران امری پسندیده است. همانطور که بارها رهبر معظم انقلاب سیاست «جذب حداکثری و دفع حداقلی» را مورد توصیه قرار دادهاند. متاسفانه گاهی مشاهده میشود مسایل و مباحث بسیار مهم و زیربنایی در حد کل کل های هواداران سرخابی نازل می گردد و افراد بدون هیچ منطق و درایتی سعی در منکوب کردن دیدگاه مخالفان خود دارند. به خصوص افرادی که به اصطلاح جز نخبگان و گروه های مرجع هستند باید برای حفظ وحدت و یکپارچگی در کشور تقوای کلام داشته و از ابراز سخنانی سبب تفرقه افکن به شدت پرهیز نمایند. نه لاپوشانی موراد ناصحیح پسندیده است و نه بزرگ نمایی اشتباهات کوچک. باید با روحیه نوع دوستی، مودت و همیاری در جهت اعتلای کشور و نام جاوید وطن در کنار یکدیگر باشیم که ما دشمنان مشترک و قسم خورده ای داریم که برای تاراج سرمایه مادی و معنوی کشور و سرمایه عظیم تاریخ و تمدن کهن آن از هیچ کوششی دریغ نمی کنند. اتفاقاتی که در زمان دفاع مقدس رخ داد همواره بهترین الگوی آحاد جامعه است که فارغ از هر دین، مذهب، گرایش، جنسیت، نژاد و غیره همگان را متحد و یکدل نمود و سبب بروز حماسه هایی عظیم گردید. امری که در تمامی عرصه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و … باز هم قابل تکرار است.
دیدگاهتان را بنویسید