تیم جدید وحدت هنانوف مشخص شد؛ ایرانی و صنعتی!
نخست نیوز – دکتر مهدی یاراحمدی خراسانی
آن هایی که صرفاً قصد خدمت دارند و خالصانه و مجاهدانه «دست از مس وجود» همچون مردان راه عشق و پارسایی شسته و کمر همت برای کسب رضای الهی و خدمت مومنانه و آگاهانه به مردم می بندند عاقبت کارشان ختم به خیر است و به گونه ای «ققنوس وار» به وصال الهی می رسند. ایشان همان هایی هستند که تمامی مردمان زمانه ی خود را مجذوب ارزش های والای اخلاقی و کرامات انسانی خود نموده و برایشان به الگویی شایسته تبدیل می شوند. این مقدمه شرح حالی بسیار کوتاه از مردی غیور و مجاهدی نستوه است که برای آزادی و امنیت ملت خود و سایر ملت های اسلامی خواب و خوراک، آرامش و آسایش را بر خود حرام کرده و در بیابان ها در پی انجام تکالیف الهی خویش بود. شهید بزرگوار حاج قاسم سلیمانی امروز دیگر یک اسم نیست یک رسم است، فرهنگی متعالی که با ارزش های والای اخلاقی، تقوا و پرهیزگاری و مجاهدت و فداکاری همراه است. شهادت ایشان خون تازه ای در رگ های جوانان کشور دمیده و همگان را به این اندیشه واداشته است که آری کماکان می توان در عصری که «اخلاق حلقه مفقوده کارکردهای نظام بشری است» به گونه ای رفتار کرد و نفس خویش را مهار نمود که به اوج شکوفایی انسانی رسید. شاید مهم ترین تکلیف جامعه ما در ارتباط با این امر مهم تلاش در جهت حفظ آرمان هایی است که وی و سایر مردان خدا به خاطرش جان شیرین خویش را تقدیم کرده و قید دنیا و زندگی در آسایش را زده اند. بسیار باید مراقب باشیم که در این مسیر گرفتار شعارزدگی و تبلیغات سطحی نشویم. نامگذاری چند خیابان و معبر، برگزاری چند جشنواره و همایش و تأسیس بنیاد و خیریه هر چند شاید لازم باشد اما قطعاً به معنای تحقق همه ی آنچه باید نیست. در زمانه ای که انسان ها بیش از هر چیز دیگری گرفتار زرق و برق روزگار هستند و گرفتار پروپاگاندای رسانه ای و تبلیغاتی می بایست به صورتی مناسب و فراگیر منش و روش مردان خدا را سرلوحه اقدامات خویش قرار داده و بیشتر از آنکه در زبان ادعا داشته باشیم در عمل به وظایف خویش عمل نموده و خود را در مسیر فلاح و صلاح قرار دهیم. خصوصاً خواص و مدیران کشور وظیفه دارند بیشتر از مردم نسبت به این مهم اهتمام ورزند و با پرهیز از مادی گرایی و تشریفات زائد خدمت خالصانه و مومنانه را در مناصب مختلف مدیریتی به منصه ظهور رسانند. در این عرصه اشرافی گری، مادی گرایی، رانت، تبعیض، بی عدالتی، ژن های خوب، رابطه بازی و … راهی ندارند و تنها اراده ای واقعی و خالصانه برای خدمت لازم است. سخن پایانی اینکه دم زدن از بزرگان عرصه اخلاق و خدمت و خود را مرید آن ها دانستن کافی نیست. باید آدمی تلاش کند در صحنه زندگی هنرمندانه و خالصانه خود را در مسیر نیکی ها و شایستگی ها قرار دهد و در این راه از هیچ کوشش و تلاش هدفمندی دریغ نکند. برای تبدیل مس وجود خویشتن به «کیمیای زر» باید از خواهش های نفسانی و مطالبات رنگارنگ دنیایی چشم بپوشی و شهرت و خوشنامی را در خدمت و بی نامی دنبال کنی تا به همانی دست یابی که سرشت وجود تو بر مبنای آن نهاده شده است و شایستگی اش را داری. که به قول حافظ:
«دست از مس وجود چو مردان ره بشوی
تا کیمیای عشق بیابی و زر شوی»
دیدگاهتان را بنویسید