نخست نیوز، باشکست دادن ژاپن ، تیم ملی ایران بدون استراتژی اسیر غرور و اعتماد بنفس کاذب شد و نتوانست در مقابل تیم قطر پیروز میدان شود
اما چرا ما باختیم ؟ شاید فقط به فوتبالی ها مربوط باشد . همه گرفتاریها از انجا اغاز شد که آسیب شناسی این قصه را به دست کارشناسانی مانند خداداد عزیزی و جواد خیابانی ، توتون چی ، میثاقی ،… امثالهم میسپارند که خداداد بعنوان کارشناس ارشد و حماسه ساز ملبورن با ادبیات سخیف خود کل فرهنگ رسانهای صدا و سیما را به چالش می کشد .
آنچه روز چهارشنبه در ورزشگاه الثمامه دوحه اتفاق افتاد ، فقط شکست تیم فوتبال ایران در برابر قطر نبود. بلکه نگاه مغرورانانه از بالا به پایین و ضعف زیر ساختارهای فوتبال ایران بود که ان را به نمایش گذاردندکه ،شکست فوتبال ایران قلمداد می کنیم .
شکست فوتبال ایران از قطر با داشتن لژیونر هایی همچون طارمی ، ازمون ، عزت الهی ، جهانبخش ،… با تفکرات کادر ، فاصله چندین ساله فوتبال ایران با قطر بود که با استراتژی های خود ما را در میدان مسابقه به استیصال کشاندند.
ایا تاکنون به این نکته اندیشیده اید که چرا جام جهانی و بدنبال ان جام ملتهای قاره کهن در قطر برگزار می شود ؟
قطر با تفکرات میزبانی ، در صدد معرفی اقتصاد و فوتبال پویای خود به دنیای مدرن بود که اندیشمندان سازمان ورزش و بخصوص سئول نشینان از ان غافل بودند و اینک مخاطبان به فوتبال منتظر شنیدن واقعیتها هستند ، اگر بیان نشود اسیب شناسی صورت نخواهد گرفت و راه رفته را بار دیگر با مورینیوی دیگری ادامه خواهیم داد .
هرچند، نباید توقع داشت که فوتبال ایران را با اسپانیا ، فرانسه ، آلمان ، برزیل ، آرژانتین ، و… مقایسه کرد . بحث و گفتگو ها بر سر اینست که فوتبال ایران با ابزارهای سنتی حال حاضر نمی تواند از سد کشورهای حوزه خلیج فارس فراتر رود .!!!
پیروزی مقابل ژاپن یک اتفاق یا جرقه لحظه ای بود که روشن و سریعا خاموش شد و کاملا به بی برنامگی و تهی بودن تفکرات کادر حاضر و صحنه پردازان پشت پرده را نمایان ساخت . فوتبال جرقه و یا لحظه ای، نه پایدار بوده نه فراگیر ، که گزارشگر شبکه سه به موج سینوسی فوتبال ایران در پخش مستقیم صدا و سیما اشاره کرد .
یک سوال ،چرا در طول چند سال اخیر نمی توانیم از کشورهای حوزه خلیج فارس فراتر رویم ؟
در گفتگو با چند کارشناس فوتبال ، معتقدند عده ای خود را مالک و وارث فوتبال کشور می دانند و انرا بطور انحصاری با جریانات شعبان بی مخی به چنگ خود در آورده اند و چنانچه از فوتبال فاصله نگیرند این مصیبت ها همچنان در تورنمنت های بعدی گریبان ایرانیان را خواهد گرفت، حال که در این فرصت استثنایی این افراد نتوانستند توانایی فوتبال این کشور را به نمایش بگذارند بعد از این هم نخواهند توانست ،
حال انتظار می رود حداقل میدان را ترک و بدون عذر خواهی فوتبال را به اهلش بسپارند و بیش از این غرور ورزشی مان را خدشه دار نکنند .
مهرشاد عنبری
دیدگاهتان را بنویسید