۳طلا برای کشتی خراسان رضوی
نخست نیوز: سید جواد غفوریان حیدری_ اما انتشار برخی اظهارنظر‌ها (و نامه‌ها) نشان می‌دهد، دسته‌ی دیگری از گروه‌های ذی‌نفوذ، نقد بلندمرتبه‌سازی را معادل تأیید رشد افقی شهر یا ایجاد شهرک‌های اقماری جدید قرار می‌دهند و از این‌طریق به‌دنبال خلق پروژه‌های جدید دیگری هستند.
هرچند، بسیاری از اساتید حوزه‌های شهرسازی، معماری، اقتصاد، جامعه‌شناسی و محیط‌زیست نقدهای فراوانی را نسبت به طرح بلندمرتبه‌سازی وارد می‌داند، اما این نقدها نمی‌تواند بهانه‌ای برای ایجاد مسأله‌ای دیگر برای شهر مشهد باشد.
رشد افقی شهرها یا ایجاد شهرک‌های اقماری، کشف جدیدی در حوزه‌ی شهرسازی به‌حساب نمی‌آید و شعارهای پرطمطراق خانه‌دار شدن عموم شهروندان و تصویرسازی رؤیایی از زندگی در خانه‌های ویلایی ۱۰۰۰ متری، سابقه‌ای نظری و عملی در شهرهای جهان دارد. علاوه بر افزایش هزینه‌های اولیه‌ی ایجاد زیرساخت‌ها و هزینه‌های ثانویه و تصاعدی نگهداری از آن‌ها، طولانی شدن فاصله‌ی میان مراکز و پهنه‌های مختلف شهر و همچنین دست‌اندازی بیشتر به محیط طبیعی، از جمله ساده‌ترین نقدها به رشد افقی شهرهاست.
بنابراین نمی‌توان رشد افقی را به‌عنوان جایگزین بلندمرتبه‌سازی القا نمود و برای جلوگیری از یکی، به‌سراغ دیگری رفت. تجربه‌ی ارائه‌ی نظریه‌ی باغ‌شهرها توسط ابنزر هاوارد در دهه‌ی ۱۸۹۰ میلادی و تلاش‌های ناموفق متناظر با آن در اروپا و امریکا، نشان می‌دهد سهل‌انگاری در راه‌حل‌یابی مسائل شهری محکوم به شکست خواهد بود. ضروری می‌داند ضمن یادآوری تمایز میان توسعه‌ی فشرده و بلندمرتبه‌سازی، تأکید نماید که نه بلندمرتبه‌سازی و نه رشد افقی هیچ‌یک نوش‌داروی جادویی مسائل شهری مشهد نیستند. هریک از این الگوها ممکن است در حل برخی از مسائل شهری راه‌گشا باشند، مشروط بر آن‌که اولاً شناسایی مسأله با دقت انجام شده باشد، و ثانیاً ارتباط منطقی میان راه‌حل و مسأله برقرار باشد.
به‌نظر می‌رسد طرح بلندمرتبه‌سازی شهر مشهد هنوز تحویل‌گیری نشده و فرصت تکمیل مطالعات و اصلاح محتوای آن وجود دارد. با توجه به تبعات قابل‌توجه بلندمرتبه‌سازی در حوزه‌های محیط‌زیستی، اقتصادی، اجتماعی و منظر، ضروری است مطالعات طرح تکمیل شود و تصمیم‌گیری در فضایی شفاف و آگاهانه، با در نظر گرفتن تمامی تبعات و مزایا و معایب طرح صورت پذیرد.
دیدگاهتان را بنویسید