حوالی استادیوم

بمب‌های پلاستیکی ترکید!

نخست نیوز – علیرضا مجمع – واقعا آدم می‌ماند که چه بگوید و بنویسد از این همه شگفتی که در فوتبال ایران می‌بیند. فصل نقل و انتقالات است و سه تیم آسیایی ما باید به سرعت خودشان را برای مصاف‌های سنگین آسیایی آماده کنند. پرسپولیس احمد نوراللهی و حسن کنعانی و شهریار مغانلو را از دست داده است و چند بازیکن جوان را به ترکیبش اضافه کرده است. یعنی یحیی گل‌محمدی شاکله تیمش را حفظ کرده است. اما استقلال به شدت آُسیب‌پذیر یار گرفته است. کلی بازیکن از تیمش رفته است و در عوض بازیکنان پا به سن گذاشته به تیمش آمده‌اند. از آن مهم‌تر اینکه به امین قاسمی‌نژاد می‌گویند بمب نقل و انتقالات.

تور مشهد
اگر مقصد شما سفری زیارتی و سیاحتی می باشد مشهد، پایتخت معنوی ایران گزینه خوبی برای سفر است. برای رفتن یه این شهر می توانید با توجه به بودجه تان بهترین تورها را با قیمت های متفاوت از سایت لحظه آخر تهیه کنید

تقدیر کار ما را به جایی کشاند که قاسمی‌نژاد و رضا اسدی بشوند بمب‌های نقل‌وانتقالات. دم‌شان گرم و نوش جان‌شان پول‌های درشتی که می‌گیرند. فقط یک سوال؛ خداوکیلی اگر یکی از آن ستارگان تاریخ‌ساز دهه هفتاد با همان شمایل در بازار رقابتی و دیوانه‌وار امروز حضور داشت، برای هر قراردادش باید چقدر باید پول می‌گرفت؟ روی رضایتنامه محمدرضا اخباری پانزده میلیارد قیمت گذاشته‌اند؛ کسی می‌داند اگر احمدرضا عابدزاده امروز سی ساله بود، چند می‌ارزید؟ از افسانه خالصی حرف می‌زنیم که اگر «جیگر» همه بازیکنان امروز لیگ را روی هم بگذاری، بعید است به اندازه شجاعت او برسد. کسی که در آزادی هری کیول را دریبل می‌کرد و در جهنم ملبورن توپ را یک دستی می‌گرفت، لابد حالا باید سند کاخ گلستان را به نامش می‌کردند تا راهی تیم جدیدش شود! با پیراهن سرخابی‌ها در سیزده دربی هرگز نباخت. خنده‌هایش، بیمه عمر هر تیمی بود لاکردار. رضا اسدی «بمب» است، قبول؛ اما ما یک کریم باقری داشتیم که در پست هافبک دفاعی، دومین گلزن برتر تاریخ تیم ملی است. هنوز خاصیت «سایه سر» بودن کریم، چند میلیارد می‌ارزد، ببینید روزگاری که شوت‌های چهل متری می‌زد چقدر باید می‌گرفت. قاسمی‌نژاد هم حتما بمب است؛ البته برای آنهایی که عنایتی را ندیده‌اند.

*

چشم حیرت ما زمانی باز شد که دو مدیر و سرپرست پرسپولیس و استقلال افتادند به جان هم و از برد رد دربی نقل و انتقالات گفتند. واقعا خجالت‌آور است شان خودتان را در سطح هوادار استادیومی پایین می‌آورید. یکی تا دم در آسانسور می‌رود و در را برای بازیکن 35 ساله باز می‌کند و می‌گوید دربی نقل و انتقالات را بردیم ودیگری می‌آید جواب این یکی را می‌دهد و می‌گوید آخر فصل جام می‌دهند. شرم‌آور است این نوع برخورد. کجا سراغ دارید که دهه شصت علی پروین و منصور پورحیدری اینطور مقابل هم قرار گرفته باشند. ناصر حجازی و علی پروین بهترین رفقای دوران زندگی‌شان بودند.برای همدیگر احترام قائل بودند. اما در زمین رقیب بودند. رقبایی که به همدیگر رحم نمی‌کردند. اما حکایت بیرون زمین فقط احترام بود و احترام. کمی به شان تیمتان نگاه کنید. دارند نگاهتان می‌کنند.

*

در روزگاری که بشار رسن بعد از پنجمین قهرمانی پرسپولیس استوری می‌گذارد و فارسی و عربی تبریک می‌گوید، در زمانه‌ای که گابریل کالدرون هنوز بابت هر پیروزی بزرگ قرمزها پیام شادباش می‌فرستد، شهریار مغانلو پس از پیوستن به سپاهان همه تصاویرش با پیراهن پرسپولیس را پاک می‌کند. شهریار البته بازیکن خوبی بود، زحمتش را کشید و شاید این جدایی با اختیار خودش اتفاق نیفتاد. با این همه اما پاک کردن تصاویر قبلی، فول است، قبیح است، بدمرامی است. حتی مسی و راموس هم که با گریه از بارسا و رئال رانده شدند چنین کاری نکردند. کاش آداب خداحافظی را بیاموزیم و حرمت نگه داریم.