سرباز ایرانی با کاریزمای جهانی

به گزارش نخست نیوز، غلامرضا بنی اسدی _یک برند معتبر که تا بود اعتبار می‌بخشید به ایران و ایرانی و حتی جغرافیایی فراتر از ایران که عمق استراتژیک ایران بود. حضورش به غیبت کسانی می‌انجامید که امنیت سوز بودند. حرف یک روز و دو روز و حتی یک سال و دو سال نبود. سلیمانی در پهنه حیات مبارکش، قاسم و قسمت کننده امنیت و آرامش بود. هرجا پایش می‌رسید، دست دشمن از آن کوتاه می‌شد.

هر جا دستش می‌رسید، پای دشمن را از آن قطع می‌کرد. او همیشه درست همان‌جایی بود که باید باشد. همین تمایز هم بود که او را ممتاز می‌کرد. والا به درجه و نشان چون او کم نبودند و حتی بالاتر از او هم‌درجه و نشان داشتند و دارند اما هیچ‌کس سلیمانی نشد برای مردم. من دلیلش را سوای اخلاص و اخلاق و خدامحوری، در جدول محاسبات راهبردی، این می‌دانم که او دقیقا سر جای خود بود. دقیقا در زمان‌ها و در زمین‌هایی حضور می‌یافت که باید. همین هم او را در چشم همه بزرگ کرده بود.

نه‌فقط ما ایرانی‌ها که سفره‌نشین کرامت امنیتی او، عزیزاش می‌داشتیم، دشمن‌ترین‌ها هم او را با دیده تکریم می‌نگریستند. “دشمن شایسته”؛ این عنوانی است که «ژنرال پترائوس» رییس سابق ستاد مشترک ارتش آمریکا و مدیرکل سابق سیا در مورد سرلشکر سلیمانی بکار می‌برد. اما بزرگ‌تر از او، باراک اوباما است که در دیدار با «حیدرالعبادی» نخست‌وزیر عراق در سال 2014 گفت که”او{سلیمانی} دشمن من است ولی من برای او احترام ویژه‌ای قایل هستم.”

جان کری هم گفته بود” برای یکبارهم شده مایلم قاسم سلیمانی را از نزدیک ببینم.” کاریزمای سردار همه را به احترام وامی داشت. شهید سلیمانی اما از سردار سلیمانی هم‌دایره اثرگذاری بیشتری دارد و هم کاریزمایی گسترده‌تر.

این ما هستیم که با درک درست و نقشه‌خوانی دقیق از اثرگذاری او، می‌توانیم تاثیر روزافزون هژمونی انقلاب و شهادت را نشان دهیم. سلیمانی در شکوه شهادت پایان‌ناپذیر است.