مادرِ شهید پرچم را زمین نمی‌گذارد

به گزارش نخست نیوز، غلامرضا بنی اسدی _تا قبل از شهادت فرزند ، در شمار دیگر مادران ، محترم بود اما با تقدیم فرزندش ، برای همه‌شان مادری یافت و شخصیتی که هرروز محترم‌تر است. با احترام اینان، ایران و اسلام و انقلاب و همه ما کرامتی روزافزون می‌یابیم. بایسته نیز این است که در برابرشان همیشه دست ادب برسینه داشته باشیم. به تعظیم در برابرشان، سر فرود آوریم. راز سربلندی ملک و ملت در این است. این را هم البته باید به تاکید مکرر گفت که خانه شهید چون مسجد محترم و خانه خداست. هیچ‌کس حق ندارد در آن را ببندد یا در ورود آدم‌ها ، خاصه‌خرجی کند. حق ندارد کسی را بپذیرد و دیگری را براند. حق ندارد از پلاک خانه شهید بهره‌برداری جناحی کند چه رسد به غباری که بر چادر مادر شهید می‌نشیند. اینان ذخیره خدا برای همه خلق هستند. همه باید بتوانند از فیض دعا و کرامت نگاهشان بهره گیرند. باید حسِ مادر- فرزندی میان همه فرزندان وطن با مادر شهید برقرار باشد. کسی باید خود را فرزندتر بپندارد. هیچ جناحی نباید پشت خانه شهید سنگر بگیرد و از پلاک شهید برای مطامع جناحی خود بهره برد. کسانی به شهدا نزدیک‌تر و به خانه شهید محرم‌ترند که فرزند محرم باشند. فرزند عاشورا. سبک زندگی‌شان گواهی دهد که چقدر به شهید و منطق شهادت نزدیک‌اند. این را باور داریم و فروان گفته و نوشته‌ایم که شهدا اول شهید زندگی کردند و بعد به شهادت رسیدند. کسانی می‌توانند امروز از شهید حرف بزنند و میان خود رابطه این‌همانی قایل باشند که مثل شهدا زندگی کنند. نمی‌شود دیگرگونه زندگی کنیم اما از اعتبار شهید برای خود خانه بسازیم اما به نام مادر شهید، برای خود نردبان درست کنیم. حواسمان باشد که حواس خدا به ماست. متناسب با عملمان جواب خواهد داد نه به ادعاهایی که داریم. خانه شهید خانه خداست. مادر شهید، مادر همه است. به احترامشان برخیزیم.