خیلی وقت ها می دیدم سرش پایین است. نگاهش را که پی می گرفتم روی عکسی زوم بود که زیر شیشه میزش قرار داشت.گاهی که سر برمی داشت، نفسش پر صدا به حسرت برمی خاست و چشم هایش هم انگار از کربلا گذشته بود.