بافت‌های فرسوده با اعتبارات فرتوت!!
نخست نیوز، سعید کوشافر_البته قبلا هم این جمع باهم کارکرده بودند ، حداقل 5 سالی می‌شد که ویژه‌نامه‌های موردی و مناسبتی منتشر می‌کردند، اما این بار قرار بود کاری کنند کارستان .
و هم این‌گونه هم شد ، هنوز کار به شماره اول و دوم نرسیده بود که (نخست ) مثل بمب در شهر ترکید ، کمتر فعال مطبوعاتی بود که سراغی از این هفته‌نامه تازه متولدشده نگیرد …
و این داستان ادامه داشت ، صدها و شاید هزاران نفر آمدند و رفتند و نخست همچنان پابرجاست .
اصلا مساله یک نشریه نیست ، مساله دورهم بودن است ، دوستی و رفاقت‌هایی که حول (نخست) شکل می‌گیرد ، جوانانی که خام می‌آیند و در کوره روزنامه‌نگاری در کنار مردان بزرگ این عرصه آبدیده می‌شوند و پخته راهی دیگر رسانه‌ها می‌شوند.
شاید خیلی‌ها گمان کنند کار در رسانه‌ها هم مانند سایر مشاغل است که چون چم‌وخم کار دستت بیاید ، دیگر کاسبی خیلی هم دشوار نیست ، اما جنس رسانه فرق دارد ، هر چه جلوتر می‌روی ، شناخته‌شده‌تر می‌شوی ، کار سخت‌تر می‌شود .
هر چه با افراد بیشتری ارتباط می‌گیری ، توقعات بیشتر می‌شود ، آن‌وقت می‌مانی که طرف مردم را بگیری یا طرف دوستان را .
بماند که شرایط جامعه هم از دو سو به این نشریه مستقل فشار وارد آورد . از یک‌سو فضای مجازی اقبال مردم به نشریات کاغذی را کم کرد ، روزنامه‌ها را کنار زد ، هفته‌نامه که جای خود دارد.
از سوی دیگر هم‌گرانی شدید کاغذ ، فضای اندکی که مجازی‌ها برای نشریات کاغذی گذاشتند و رقابت بسیار جدی‌تری سر محدود خواننده باقیمانده را بسیار بیشتر کرد.
اما در این میان (نخست) برگ برنده را داشت ، مدیری کاربلد که خوب می‌دانست در این رقابت چطور گلیم بخت نشریه‌اش را از آب بیرون بکشد.
اول اینکه همگام با نیازهای روز جامعه و مردم حرکت کردیم ، (نخست نیوز ) متولد شد تا نیازهای سایبری خوانندگان را پاسخ دهد.
مطالبات قشر کودک را با افزودن (اتل و متل ) جبران کردیم و سپس باید فکری برای بخش‌های پرطرفدار ورزش و هنر می‌شد .
(نخست ورزشی –هنری ) هم در این راستا متولد شد تا جنس در موسسه رسانه گستر نخست جور شود.
اما هنوز یک جای خالی در ویترین باقیمانده بود که حضور در فضای مجازی و تاسیس نخست تی وی و برنامه پرطرفدار ایستگاه در شبکه‌های اجتماعی آن را پر کرد و کار را کامل کرد.
اکنون هزارمین شماره نخست را در حالی ورق می‌زنید که این نشریه تاکنون حتی یک هفته هم تعطیلی نداشته مگر در شرایطی بسیار اندک که چاپ ممکن نبوده است .
نخست وفادار به آرمان‌های خود است و رسالت همراهی با مردم را در اولویت دارد ، درعین‌حال هرگز سراغ ژورنالیست زرد نرفته است . برای ما بزرگترین افتخار رضایت مردم است و برای همین علاوه بر مدیران ، همکاران اساتید و صاحبان قلم ، انتشار هزارمین شماره را به شما مخاطبان گرامی و مردم عزیز تبریک می‌گوییم.
دیدگاهتان را بنویسید