چشم بازار به تصمیم‌های رئیس جمهور جدید
نخست نیوز _دکتر مهدی یاراحمدی خراسانی : دروغ مادر همه بدی‌ها و ریشه تمامی انحرافات است. زمانی که پای دروغ به میان می‌آید «شفافیت و اعتماد» از میان جمع رخت برمی‌بندد و ارتباطات اجتماعی دچار آسیب و اختلال‌های شدید میشود. برای همین ضرورت دارد بنا به فرموده امام سجاد علیه‌السلام «از دروغ کوچک و بزرگش، جدی و شوخش بپرهیزید، زیرا انسان هرگاه در چیز کوچک دروغ بگوید، به گفتن دروغ بزرگ نیز جرات پیدا می‌کند.»
اگر این مهم رعایت نشود آرام‌آرام قبح این گناه ریخته و عدم صداقت به عادتی فراگیر تبدیل میشود. دروغ گفتن یکی از محرمات و آفت‌های خطرناک زبان است که از گناهان کبیره به شمار می‌رود. در قرآن و احادیث، دروغ کلید بدی‌ها و مایه تباهی ایمان محسوب شمرده‌شده است. این گناه بزرگ انسان را در دنیا و آخرت از رحمت الهی محروم می‌سازد و اعتماد مردم را نسبت به فرد از بین می‌برد. با دروغگویی جامعه دچار نفاق میشود و ایمان مردم زایل خواهد شد. متاسفانه باوجوداینکه زشتی این عمل بر همگان آشکار است در جامعه ما این قباحت رفتاری به فراوانی دیده میشود.
خصوصا آنجا که فردی در جایگاه مدیریت و مسوولیتی قرار دارد و در برابر مردم، زیردستان و رسانه‌ها مطالب نادرستی را ارایه می‌کند علاوه بر اینکه به جایگاه خود لطمه وارد می‌سازد سبب نارضایتی مردم و بروز بی‌اعتمادی نیز میشود.
قطعا پیامدهای این گناه عظیم و نابخشودنی است و سبب بروز اختلاف میان آحاد جامعه میشود. یکی از زیانهای اجتماعی دروغ، «رسوایی» است.
رسوایی و بی‌آبرویی همواره در انتظار دروغ‌گوست؛ زیرا هیچ دروغی پنهان نمیماند و قطعا روزی آشکار میشود. دروغگو، هرچند زیرک باشد و تمامی حواشی و اطراف و جوانب دروغش را بسنجد، غیرممکن است که دروغش کشف نشود و سبب ایجاد رسواییهای مختلف نگردد. بیارزش شدن و بی‌اعتباری کلام دروغگو پیش مردم یکی دیگر از زیانهای اجتماعی بی‌صداقتی است. به‌بیان‌دیگر یکی از معیارهای سنجش ارج و بهای آدمی، میزان ارزشگذاری مردم به سخنان اوست. بدین ترتیب، هرچه سخن کم‌ارزش‌تر باشد، گوینده بیبهاتر است. دروغ گفتن ممکن است یک رابطه دوستی را خراب کند، شغلی را از بین ببرد یا حتی یک زندگی را از هم بپاشد، پس برای اینکه درگیر دروغ گفتن و دروغگویی نشویم باید بسیار احتیاط نماییم و با عواقب دروغ آشنا شویم. این مساله زمانی بدتر میشود که خاستگاه مسایل خلاف واقع فراتر از افراد باشد. یعنی زمانی که رسانه‌ها در جامعه‌ای مسایل را گزیده و سانسور شده یا به شکلی که خودشان می‌پسندند ارایه دهند اثرات نامطلوب این امر بسیار بیشتر خواهد بود.
در بسیاری موارد دروغ به این دلیل در جامعه گسترده میشود که عده‌ای خودشان را فراتر و آگاه‌تر از مردم و در مقام تشخیص و تعیین مصالح عمومی می‌پندارند و احساس می‌کنند به دلایلی که صرفاً برای خودشان ارزشمند است باید گزینش‌شده و جهت‌دار با مردم سخن بگویند. این اتفاق تلخ اثرات بسیاری بدی در جامعه ایجاد کرده است و باعث بسیاری از بی‌اعتمادی‌ها و واگرایی‌های اجتماعی شده است. پس اگر غرض و مرضی وجود ندارد باید شفافیت و صداقت در رفتار و گفتار ما نهادینه شود تا ضمن پایداری و سالم‌سازی مناسبات اجتماعی اعتماد عمومی رواج یابد و مردم نسبت به هم همگرایی و حسن نیت بیشتری داشته باشند.
دیدگاهتان را بنویسید