حوالی استادیوم

جمله کلیدی و کشنده فرهاد

نخست نیوز– جام حذفی هم از دست استقلال پرید. تیمی که لیگ را واداد و امید به جام حذفی داشت و در جام حذفی امیدش به پنالتی بود، در ایستگاه آخر با اوت زدن پنالتی فرشید اسماعیلی و مهار پنالتی داریوش شجاعیان توسط محسن فروزان یک جام را به فولاد خوزستان داد و یکی از معدود لبخندهای این چند وقت را به اهالی خوزستان شریف و مظلوم هدیه کرد.

*

فرهاد مجیدی زمانی باخت که در کنفرانس خبری یکی از بازی‌های لیگ قصار «من به این ها نمی‌بازم» را بر زبان آورد و بعد از دربی افتضاح حذفی هم همین جمله را خطاب به رقیب سنتی بیان کرد و فکر کرد با این جمله یک جام می‌تواند برای تیمش بیاورد. غافل از اینکه با این جمله‌ها توپ، فرمان توی گل نمی‌رود. اتفاقا توپ زمانی از خط دروازه حریف رد می‌شود که در برابرش متواضع باشی. فرهاد مجیدی دو فصل است دارد جام حذفی را به تراکتور و فولاد می‌دهد، خب از خودش نمی‌پرسد چرا این اتفاق افتاده است؟ خودش نمی‌پرسد، استقلال بزرگتر ندارد که به او بگوید سرت به کار خودت باشد و کار فنی‌ات را بکن. کار تو کری خواندن با رقیبت نیست. اگر رقیبت پرسپولیس باشد که دیگه بدتر. انگار فرهاد دوست دارد با این جملات بیشتر شناخته شود تا با جام.

*

المپیک توکیو تمام شد و ما سه مدال طلا گرفتیم. نقره هم گرفتیم که یکی از     آن ها را حسن یزدانی گرفت. یزدانی کشتی جانانه‌ای با دیوید تیلور امریکایی گرفت و در 16 ثانیه آخر دو امتیاز خاک را داد و کشتی را باخت. اینکه ما از حسن یزدانی توقع طلا داشتیم و دوست داشتیم او روی سکوی اول المپیک برود توقع به جایی بود، چون توانایی‌اش را هم داشت، اما این چه بساطی بود که برای یزدانی راه انداختیم؟ چرا باید همه توقعات ملتی روی دوش یک ورزشکار باشد و مجبور باشد ببرد. خب کشتی‌گیر امریکایی کشتی‌گیر بهتری بود و بازی را برد، چرا یزدانی باید عذاب وجدان بگیرد؟ این عذاب وجدان را ما به او می‌دهیم. یکی از اشکال عذاب وجدان پاداش معادل مدال طلا به حسن یزدانی است. نکنید آقا. او نقره گرفته است و باید هم ارزش نقره پاداش بگیرد. وقتی به او هم ارزش طلا پاداش می‌دهید، ورزشکاری که نقره گرفته است هم حق دارد بپرسد چرا یزدانی بله و من نه. جوا نقره سنگین وزن وزنه‌برداری را چه می‌دهید؟ اینکه دلمان خواست به او پاداش طلا بدهیم و به تو دلمان نمی‌خواهد بدهیم؟ کمی به کارهایتان فکر کنید. خدا را شکر که دوره‌تان تمام شده است و احتمالا از مدیریت ورزش به سازمان گوشت می‌روید. چیزی که در این مملکت ارزش و اعتبار ندارد تخصص است.