به گزارش نخست نیوز ،
دکتر حسین چناری
دکتری مدیریت آموزشی
این حرکت عظیم، صرفاً یک آیین مذهبی نیست، بلکه پدیدهای چندوجهی با پیامدها و معانی عمیق انسانی، اجتماعی، فرهنگی، روانشناختی و آموزشی است. چرایی این پیادهروی را میتوان در چند محور اساسی تحلیل کرد:
۱. احیای یاد و راه حقیقتخواهی
اربعین، یادآور قیام عاشورا و فریاد مظلومیت امام حسین (ع) در برابر ظلم، فساد، استبداد و انحراف از مسیر اسلام حقیقی است. راهپیمایی اربعین، نوعی اعلام بیعت مجدد با آرمانهای عاشورا و پیامی به جهانیان است که هنوز هستند انسانهایی که در برابر ظلم، بیعدالتی و تحریف حقیقت میایستند.
۲. نمایش اتحاد امت اسلامی
در شرایطی که جهان اسلام با تفرقه، خشونت و جنگهای داخلی روبهرو است، پیادهروی اربعین صحنهای است از وحدت عملی مسلمانان. شیعه و سنی، عرب و عجم، ترک و فارس، همه در کنار هم، بدون مرز، لباس، پرچم یا عنوان رسمی، فقط با نام حسین (ع) و با یک هدف حرکت میکنند. این اجتماع میلیونی، پیام روشنی به جهان است: “اسلام هنوز زنده است.”
۳. تجربه سبک زندگی زائرانه و تقویت معنویت
مسیر پیادهروی اربعین، مسیری است که انسانها در آن سادهزیستی، مهربانی، کمک به دیگران، صبر و ایثار را بهطور عملی تجربه میکنند. این مسیر تمرینی برای تقویت خودسازی معنوی، کنترل نفس، همدلی با محرومان و عبور از منیتهاست. در دنیای پرشتاب و مادی امروز، اربعین فرصتی است برای بازگشت به اصل انسانیت.
۴. پاسخی به نیاز روانی انسان معاصر
انسان مدرن در عصر تکنولوژی، دچار احساس تنهایی، بیهویتی و بیمعنایی شده است. در این شرایط، پیادهروی اربعین تجربهای عمیق از حضور در جمعی همدل، همهدف و همسو فراهم میکند. حضور در این اجتماع، سبب کاهش اضطراب، افزایش امید و احساس تعلق به یک حقیقت بالاتر در وجود انسان میشود.
۵. قدرت نرم و رسانهای شیعه
این تجمع عظیم، علیرغم کمتوجهی رسانههای غربی، یکی از بزرگترین نمایشهای قدرت نرم شیعه است. وقتی میلیونها انسان بدون هیچ سازمان رسمی، تبلیغ دولتی یا اجبار، خودجوش گرد هم میآیند، این خود گواهی است بر نفوذ اعتقادی و فرهنگی عمیق در دلهای مردم. این قدرت، تهدیدی برای نظام سلطه است؛ زیرا بر پایه “عشق و ایمان” است، نه زور و سیاست.
۶. اقتصاد مبتنی بر وقف و بخشش
در اربعین، میلیونها نفر از زائران، بدون تکیه بر دولتها، با تکیه بر موکبها، مهماننوازی مردم و مشارکت مردمی، پذیرایی و خدمات دریافت میکنند. این نشاندهنده یک اقتصاد مشارکتی و مردمی است که بر پایه “ایثار و بخشش” شکل گرفته؛ الگویی که میتواند در مدلهای نوین اقتصاد اجتماعی بررسی شود.
۷. آموزش غیررسمی از دل فرهنگ عاشورا
راهپیمایی اربعین یک مدرسه است؛ مدرسهای از عشق، صبر، مقاومت، تحمل سختی، احترام به فرهنگ دیگران و تقویت وجدان انسانی. بسیاری از خانوادهها فرزندان خود را همراه میکنند تا در دل این سفر، مفاهیم تربیتی را بیاموزند. این سفر، یک نوع آموزش غیررسمی ولی عمیق و مؤثر است.
۸. دیدگاه آموزشی و انتقال پیام
اربعین، بستری بیبدیل برای آموزش نسلها و انتقال پیامهای تربیتی از نسلی به نسل دیگر است. والدین در طول مسیر، مفاهیم ارزشمندی همچون مقاومت، فداکاری، امید، ایمان، حقطلبی، همکاری و خدمت به دیگران را به فرزندان خود آموزش میدهند، نه در کلاس درس، بلکه در میدان عمل. این مسیر، آموزگاری زنده و تجربی است که تربیت را از سطح ذهن به عمق دل میبرد. از سوی دیگر، حضور اقوام، زبانها، نژادها و فرهنگهای مختلف در کنار یک هدف مشترک، زمینهای برای آموزش گفتوگو، همزیستی، احترام متقابل و صلح اجتماعی است.
در این راهپیمایی، هیچ نیازی به سخنرانیهای تکراری نیست؛ خود مسیر، رسانهای زنده از مفاهیم عاشوراست. هر موکب، هر لبخند، هر لیوان آب، هر جفت کفش و هر دوش زائر، حامل پیامی اخلاقی و تربیتی است.
نتیجهگیری
پیادهروی اربعین تنها یک “راه رفتن” نیست؛ بلکه یک حرکت تمدنی، فرهنگی، انسانی، آموزشی و الهی است. این پدیده، نشان میدهد که همچنان در دل انسانها، عشق به حقیقت، میل به همبستگی، و آرمانخواهی زنده است. اربعین، نه فقط یک مراسم مذهبی، بلکه پاسخ انسان به نیاز عمیق به معنا، هویت، تربیت و مقاومت در برابر بیعدالتی است. این مدرسه سیار، باید شناخته، مستند و به نسل آینده منتقل شود تا چراغ راه آنان گردد.
خبرنگار اسرائیلی مدعی شد: ایران آماده جنگ میشود






دیدگاهتان را بنویسید