چرخهای ؛ بیداری

به گزارش نخست نیوز، بیست و یکمین روز از آخرین ماه فصل
پائیز بعنوان “”” روز خیاط”” نامگذاری گردیده که فرصتی است مناسب برای یادآوری و قدردانی از آنهایی که “نخ”
و “سوزن” را در لابلای انگشتان خود گرفته
و با مهارت خود “پوشاک خوب” را همرا
“”پوشش برتر”” به مردم جامعه ارزانی میدارند.
در این راستا نقش خانمهای خانه دار که چه در منزل ؛ چه بیرون از منزل مشغولند بسیار حساس و پر رنگ تر
است؛ چرا که آنها علاوه بر دوخت و دوز
نباید از کارهای منزل غافل باشند و هواسشان به همسر و فزند نیز باید باشد.
آنروز دقیقا نمی دانم چه سالی بود؛ فقط می دانم در قنداق قرار گرفتن اولین فرزندم ؛ که الان خود داری ۳ فرزند است
؛ نشان از سالیان سال دور است.
اون سال باید عقربه های ساعت از نیمه شب می گذشت تا ندای””یا مقلب القلوب و الابصار “” بگوش برسد.
صدای “قیش قیش ” چرخ خیاطی از
ابتدای آن روز همچون روزهای دیگر
بگوش می رسید.
در گوشه و کنار خانه کوچک‌ و نقلی مان غیر از خواب بودن فرزندمان ؛ مملو از
پارچه ؛ نخ و وسایل خیاطی بود که عیال
مربوطه آنها را جابجا می کردو مشغول‌ دوخت و دوز بود.من نیز سعی داشتم کمک حال همسرم در کارهای خانه باشم. عقربه های ساعت هر لحظه به تحویل
سال‌ جدید نزدیک می شد؛ تنها فرزندمان
با تقلا کردن زیاد؛ می خواست خود را از لای قنداقش خلاص کند. تلویزیون کوچک
۱۴ اینچ سیاه و سفیدمان آهسته آهسته
نوید بخش آغاز سال جدید می شد.
حالا دیگر لباس هایی که باید تن بعضی ها میشد تا اولین روز “عیدشان” را نو نوار باشند ؛ دوخته شده بود.
“”چشمهای خسته همسرم “”نشان از
خستگی تن می داد ؛ اما “خنده””نشسته
بر لبانش ؛ شادی بخش فضای آلونکمان شده بود و …….
امروز که بیش از ۴۰ سال از آن روز می گذرد ؛ و آثار کهولت سن و بیماری در همه ما مشهود است؛ در “”روز خیاط ” “هنوز صدای “قیش قیش “چرخ از گوشه
اطاق ؛ نشان از یاری و همدلی همسر
خوبم جهت کمک در امور زندگی مشترکمان می باشد. از درگاه خداوند متعال آرزوی صحت و سلامتی کاملت را خواستارم.
تقدیم به تمامی “”؛خیاط””؛ های زحمت
کش و صبور. “”روزتان مبارک “”
محمد رضا سوزنچی