مذاکرات و عقلانیتِ راهبردی برای سرفرازی

به گزارش نخست نیوز؛‌  غلامرضا بنی اسدی_ در نظام عقلانی، بر این‌که “مرغ یک پادارد” قلم گرفته‌اند. خدا هم او را با دوپا آفریده است. آنان که بر یک‌پا اصرار دارند، نه عقل به کمال رسیده‌ای دارند و نه با حکت خلقت آشنایند. این را باید به کسانی یادآور شد که در فضای مجازی، در عصرِ مذاکرات، سخنان قبلی و امروزین مسوولان را کنار هم می‌گذارند تا مثلا بی‌صداقتی نتیجه غایی آن باشد. نکته جالب‌تر ماجرا این است که برخی از همین افراد، پیشتر مسوولان کشور را به کوتاهی در همین راهبرد متهم می‌کردند. می‌گفتند که حاکمیت با ایدئولوژیک کردن روابط بین‌الملل و در حکمرانی سیاسی به “منافع ملی” توجه بایسته ندارد. حالا باز سرنا را از سر دیگر می‌نوازند که ببینید اینان پای حرف خود نیستند! به‌طعنه می‌نویسند که قدیم می‌گفتند” حرف مرد یکی است” اما این‌ها حرفشان فرق می‌کند! این را هم نشان ضعف می‌شمارند حال‌آنکه دقیقا این نقطه قوت است. کلام و منهج حضرت امام خمینی(رض) هم همین را تایید و تاکید می‌کند. مرد آن است که وقتی فهمید باید راه دیگر برود، بی‌تردید، تغییر مسیر دهد.ایشان در 13 تیر 1367 ، تصریح می‌کنند:” امروز تردید به هر شکلی خیانت به اسلام است، غفلت از مسایل جنگ، خیانت به رسول‌الله – صلی‌الله علیه و آله و سلم – است. ” اما دقیقا دو هفته بعد در 27 تیر 1367 با پذیرش قطعنامه 598، جنگ را تمام می‌کنند. فهم درست شرایط است که به تعیین سیاست‌ها و راهبردها می‌انجامد. به‌واقع، در عالمِ سیاست، فقط یک‌چیز همیشگی است و آن‌هم منافع ملی و حفظ اقتدار کشور است. راهبردها هم در همین زمینه تعیین می‌شود. دنیا هم به این فهم رسیده است که برای رسیدن به‌حق ملت و کشور خود، دوستی‌ها و دشمنی‌ها را هم دایمی نبیند. مشق حاکمیت ما نیز در سپهر هدایت‌های رهبر فرزانه انقلاب، بر سرمشق رفتار امام خمینی(رض) است؛ تصمیم‌گیری خردمندانه برای امروز و فردای ایران. با در نظر داشت همه بایدها و نبایدهایی که دقیقا محاسبه می‌شود. قرین سرفرازی باد این تصمیم ان شاالله