دهه کرامت . اگر بخواهیم از شایسته ترین دهه سازی های در دهه های اخیر بپردازیم ، قطعا طراحی همین تقویم دهه کرامت از جمله بایسته ترین و شایسته ترین هاست

خجالت کشیدیم. بیچاره میهمانمان که با چه شوق‌وذوقی آمد خانه ما.

ولایت حسین، علیه‌السلام، فقط به این نیست که سیاه بپوشیم، به عزا بنشینیم، به ماتم برخیزیم. ولایت حسین(ع) در این خلاصه نمی‌شود که مناسک را به معارف برسانیم.

این میز ها هم با همه کوچکی ابعادشان می تواند فاصله های بزرگ بیندازد میان مردم.

ولایت، تنها دوست داشتن نیست که تنظیم زیستن به‌قاعده زندگی ولی است. همان‌که اول درآیه 21 سوره مبارکه احزاب بدان خوانده‌شده‌ایم؛ " لَقَد كانَ لَكُم في رَسولِ اللَّهِ أُسوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَن كانَ يَرجُو اللَّهَ وَاليَومَ الآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثيرًا؛ مسلّماً برای شما در زندگی رسول خدا سرمشق نیکویی بود، برای آن‌ها که امید به رحمت خدا و روز رستاخیز دارند و خدا را بسیار یاد می‌کنند."

امام به‌رسم، جلودار امت می‌شود برای تنظیم زندگی‌شان. این‌که فقط نام امام را بدانیم، نامه اعمالمان مثل کارنامه دانش آموزان ممتاز، مهر قبولی نمی‌خورد.

ما به زیستن به‌قاعده امامت امر شده‌ایم. تاسی به حجت خدا، بندگان خدا را به شان مقدر و متعالیِ "خلیف الهی" می‌رساند.

برای شناختنِ مکتبِ انقلاب، باید ترازهای آن را شناخت. بعد می‌شود دعوی مدعیان را به آن سنجه معیار، اندازه‌گیری کرد. به‌یقین یکی از ترازهای صاحب شناسنامه و دارای شاخصه‌های به آزمون درآمده، شهید آیت‌الله دکتر بهشتی است.

زندگیِ بدون سرمشق، مثل قیچی گذاشتن بدون الگو بر پارچه است.

خمینی یک کلمه بود در ابتدا. کلام شد در ادامه و امام شد برای همیشه. امامِ نهضتی که مردم برای خدا و برای احیای دین خدا بر پا کردند. او چنان از خود تهی و از خدا سرشار شده بود که بسان چراغ، راه را نور می‌پاشید و مردمان را عزت در جان می‌کرد.