سیلاب به پنج شهرستان خراسان رضوی خسارت زد
نخست نیوز، دکتر مهدی یاراحمدی خراسانی_به‌بیان‌دیگر در مواردی نه امکان مقابله انفرادی با چالش‌ها وجود دارد و نه اصلاً چنین کاری به مصلحت است. بااین‌وجود به‌شخصه معتقدم انسان تا جایی که امکان دارد نباید از کمی‌ها و کاستی‌ها و مشکلاتی که در زندگی دارد باکسی سخن بگوید چون در زمانه‌ی حاضر نه‌تنها کسی کمکی نمی‌کند بلکه سبب می‌شود نگاه دیگران به انسان عوض شود و در حالت بدتر از نقطه‌ضعف‌های او سواستفاده کنند. علاوه بر این انسان‌هایی در زندگی ما هستند که شاید به دلایلی شخصی یا محیطی و یا حتی به خاطر جنس خاصی از وابستگی نَسَبی یا سَبَبی نتوانیم آن‌ها را برای همیشه از زندگی خویش کنار بگذاریم و مجبور باشیم روزگار را با آن‌ها به سر کنیم. در این حالت برای کسب آرامش و آسایش نسبی در زندگی دو کلیدواژه‌ی مهم وجود دارد که اگر موردتوجه قرارگرفته و در فرایندهای جاری زندگی عملیاتی گردند قطعا حال انسان را بهبود می‌بخشد؛ «مدارا و مداوا». مدارا در لغت یعنی: اعتدال، تسامح، سعه‌صدر، مماشات، میانه‌روی، سازش، ملایمت، رفق کردن، مهربانی، نرمی، بردباری و تحمل. هریک از این معانی خود پیامی آرامش‌بخش و امیدآفرین دارند. اگر انسان بتواند این مهم را در زندگی خویش تحقق بخشد قطعاً به آسایش دو گیتی خواهد رسید. آن‌چنان‌که حضرت حافظ می‌فرماید:
«آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
با دوستان مروت با دشمنان مدارا»
درعین‌حال «مدارا» به‌طورقطع تنها راه چاره نیست. ازاین‌رو می‌توان در طول مسیر زندگی و یا در فرایند ارتباط با دیگران و همچنین مواجهه با مشکلات، بیماری‌ها، سختی‌ها و کاستی‌ها علاوه بر مدارا کردن به همان معانی که ذکر شد زخم‌های خویش که روح و جان ما را آزار می‌دهند «مداوا» کنیم. بدین معنا که تلاش حداکثری در پیدا کردن علاجی برای درمان و بهبود خویشتن و مسایل و چالش‌هایی که با آن‌ها مواجه هستیم داشته باشیم. به‌هرحال فرازوفرود زندگانی امری همگانی است. یک روز دنیا با ماست و روزی دیگر بر ماست. پس باید همواره آمادگی و آگاهی لازم برای گذر از بزنگاه‌ها و نقاط سخت زندگی خویش را داشته باشیم. در غیر این صورت خیلی زود در ورطه‌ی ناامیدی و ناتوانی غرق خواهیم شد و بدون آن‌که از زمان، عمر و نعماتی که خداوند در اختیار ما قرار داده باشد بهره‌ای ببریم ناکام می‌مانیم. البته یک اصل مهم در این رابطه وجود دارد که هر یک از این دو واژه بدون دیگری ممکن است در زمان کوتاهی اوضاع را بهتر کند اما بدون شک در طولانی‌مدت راهکار کامل و جامعی نیست. مدارا کردن بدون مداوای زخم‌ها همانند نادیده گرفتن صورت مسأله است و تلاش در مداوا بدون مدارا امری است که سبب شکنندگی انسان، کاهش مطلوبیت زندگی و نهایتا عدم موفقیت خواهد شد. مدارا کردن با مردم و مشکلات زمانه وزندگی، سرآمد حکمت و از بهترین کارها است که اگر با مداوای زخم‌ها و درمان‌های روحی و جسمی همراه شود عاقبت بهتری برای انسان رقم خواهد زد.
دیدگاهتان را بنویسید