نخست نیوز، دکتر مهدی یاراحمدی خراسانی_جمعیت پرشماری از ارادتمندان و مریدان وی در این جلسه حضور پیدا کردند، محترمانه پای منبر زانو زدند و مشتاقانه آماده شنیدن مواعظ وی شدند. ایشان با احترام و تجلیل مردم وارد جلسه شد و بعد از خوشوبش با جمع بر بلندای منبر نشست.
بعد از یاد خدا و سلاموصلوات بر پیامبر اعظم(ص) و خاندان مطهر ایشان عالم جلیلالقدر به مقدسات بسیاری سوگند یادکرد و گفت: «ایها الناس باور کنید خدا هست»، دوباره چندین بار سوگند یادکرد و ادامه داد: «باور کنید خدا میبینید» و باز بعد از چندین بار قسم خوردن افزود: «او نیکوکاران را به بهترین شکل پاداش میدهد و بدکاران در حق مردم را مجازات میکند» سپس مجدد به خدا و اهلبیت سلام داد و از منبر پایین آمد. سروصدا و هیاهوی بسیاری در میان جمعیت به پا شد.
بیشتر مردم با خود فکر کردند این جلسه بار معنایی و محتوایی خاصی نداشت و مجلس باعظمت و بزرگی که تشکیل داده بودند تا از کرامات معنوی و فضایل علمی عارف و عالمی بزرگ بهره بگیرند بسیار کوتاه و بهظاهر با ذکر چند جمله که از بدیهیات بود و بر همگان آشکار خیلی زود تمام شد.
ازاینرو مردم کرد اگر شیخ جمع شدند و فلسفه این ماجرا را از او سوال کرند. ایشان رو به جمع کرد و گفت: «شما ادعا دارید از آنچه من گفتهام باخبر بودید و به آن ایمان داشتید؟» همه پاسخ دادند آری! سخن تازهای نبود. همهی ما میدانیم و باور داریم خدا هست، میبینید و پاداش و جزا میدهد. ما آمده بودیم از منبع فیاض علم و معرفت شما بهرهمند شویم که اینگونه شد.
شیخ مجدد و چند بار دیگر از آنها با جملاتی در این رابطه و با همین مضمون اعتراف گرفت. سپس باصلابت و شدت کلام بیشتر بدون آنکه در چشم احدی از مردم نگاه کند گفت: میدانید خدا هست و دروغ میگویید، خبردارید خدا میبیند و حقوق یکدیگر را تضییع میکنید، حرام خدا را حلال میکنید و حلال خدا را حرام، چگونه اعتقاد به معاد و روز حساب دارید درحالیکه از خدا غافل هستید و در حق خود و یکدیگر ظلم و ستم روا میدارید؟ من خواستم به شما هشدار بدهم که اخلاق، انسانیت و تقوا تنها در زبان نیست و باید در ذهن و ضمیر، فکر و گفتار و کردار شما نمایان و در همه امورات زندگیتان جاری و ساری باشد.
گویی بسیاری از ما در هیاهوی زندگی، خصوصاً اکنونکه رسانهها و شبکههای اجتماعی بهصورت گستردهای زندگی ما را فراگرفتهاند فراموش میکنیم خدا هست، میبیند و روزی باید پاسخگوی کردار و گفتار خویش باشیم. پس باید به خود بیاییم و کاری بکنیم قبل از آنکه هیچ کاری از ما برنمیآید!
دیدگاهتان را بنویسید