به سوی صادرات هدفمند خشکمیوهها
به گزارش نخست نیوز ،
علی عدالتیان _ در این مجموعهها، تقریباً تمامی پرسشها و پاسخهای کتابهای درسی گردآوری شده بود. بسیاری از دانشآموزان برای دستیابی به نمرهی بهتر، به جای مطالعهی کتاب و درک مفاهیم، تنها به حفظ همین پاسخهای آماده بسنده میکردند. نتیجه این بود که تفکر تحلیلی، خلاقیت و کنجکاوی در میان آنان کمکم رنگ باخت و ذهنها به عادت تکرار و حفظکردن خو گرفتند.
واین بود که بسیاری از دانش آموزان آن زمان فقط مدرک تحصیلی دارند و از تفکرتحلیلی و خلاقیت و… چیزی در این نیروهای انسانی جامعه دیده نمیشودجز مدرک تحصیلی.
امروز، پس از نیم قرن، هوش مصنوعی با قدرتی چندین برابر آن مجموعهها در دسترس ماست؛ ابزاری که میتواند پاسخ هر پرسشی را در لحظه ارائه دهد، مقاله بنویسد، طرح طراحی کند، و حتی تصمیمهای پیچیده را تحلیل نماید. اما این پیشرفت بزرگ، روی دیگری نیز دارد که نباید نادیده گرفته شود.
اگر انسانها بیچونوچرا به پاسخهای آمادهی هوش مصنوعی تکیه کنند، همان خطایی تکرار میشود که در گذشته رخ داد: ذهنهایی که کمتر میاندیشند و بیشتر مصرفکنندهی اطلاعات ازپیشپرداختهاند.
علاوه بر این، هوش مصنوعی با چالشهایی واقعی روبهروست؛ از جمله وابستگی فکری و کاهش عمق یادگیری، خطر گسترش اطلاعات نادرست و جعلی، و سقوط اعتماد عمومی به توان قضاوت انسانی. بسیاری از محتوای تولیدی این فناوری ممکن است ظاهراً درست باشد اما در واقع بر پایهی دادههای ناقص یا جهتدار شکل گرفته باشد. نگرانی دیگر، ازبینرفتن مرز بین خلاقیت انسانی و تولید ماشینی است؛ جایی که تشخیص اندیشهی انسان از خروجی الگوریتم دشوار میشود.
دیدگاهتان را بنویسید