مشهد میزبان یکی از بزرگترین نمایشگاه های لوازم خانگی
به گزارش نخست نیوز ،
شاهرخ عربشاهی 🔹ابتدا وظیفه خود میدانم که ایّامِ “عید کریسمس” به عنوان جشن شادمانیِ مسیحیان عزیز در سراسر جهان به مناسبتِ ایّام “فرخنده میلادِ” حضرت عیسی مسیح علیهالسلام، “منادیِ توحید”، “پیامبر صلح و آشتی” و “پرچمدار مهرورزی و نوعدوستی” را به همه مسیحیان جهان و بهخصوص هم وطنانِ نجیب و میهندوست مسیحیام، که با پیوند زدنِ این زادروز میمون و مبارک با گاهشماریهای میلادیِ مختلفشان، به استقبال سال نوِ میلادی میروند، تبریک و تهنیّت عرض نمایم. به یقین، زادروز این پیامبر برگزیده خدا، “پیامآورِ رحمت” و “بشارتدهنده فضیلت”؛ فرصتی است مبارک، برای تبریک و تهنیّت به همه “خداباوران”، “موحدانِ پاکاندیش” و “پیروان توحیدِ ابراهیمی” در ایران و جهان.”عید کریسمس”، هرچند برای مسیحیان گرانقدر ایران و جهان، به عنوان یک جشن مذهبیِ بزرگ است، امّا حقیقتاً برای همه ما ایرانیان با هر دین و مرامی نیز ایّامی برای “مهرورزی”، “سخاوتورزی” و “صلحجویی” محسوب میشود. مسیحیان نیکاندیش و همه ایرانیان اهل اندیشه نیک میدانند کسی که “کریسمس” را در قلب خود نداشته باشد، هرگز آن را زیر “درختِ کریسمس” نیز پیدا نمیکند. معنای واقعیِ “کریسمس”، نه یک زمانِ خاص، بلکه یک یادبودی برای گرامیداشتِ “صلحخواهی”، “حُسنِ نیّت داشتن”، “رحیم و بخشندهبودن” و خلاصه برای پاسداشتِ “پندار” و “گفتار” و “کردارها”ی نیک و انسانی است، لذا باید “روح واقعیِ کریسمس” لمس شده و جشن گرفته شود. برای همه مردم ایران و جهان، به خصوص پیروان دین و آیین حضرت عیسی مسیح علیه السلام، که چنین نگاهی انسانی به “کریسمس” دارند، سالی توأم با سلامتی، شادمانی، صلح و بهروزی آرزومندم. باشد که “روح کریسمس” برای همگان آرامش و شادی به ارمغان آورده و “جادوی کریسمس” خانهها را پُر از شادی و قلبها را پُر از عشق نماید؛ و باشد که “عید کریسمس” در همه سالها در ایران، یادآور تمام شادیها و نعمتهایی باشد که همه ما به عنوان “یک ملت” با هم به اشتراک میگذاریم.
🔹علل اعتقادیِ استقبال از “کریسمس” در ایران : در دوران باستان، از زمانی که در جریان جنگهای ایران و روم، همراه با تحولات آیینی و اعتقادی، “مسیحیّت” در ایران، “رنگ و بوی ایرانی” گرفت و با حمایت ایرانیها هم به سمت سرزمینهای شرقی نیز گسترش پیدا کرد، باورها و آیینهای مسیحیّت در ایران بیش از گذشته مورد پذیرش مردم و نظامهای سیاسیِ آن روزگار قرار گرفت. امروزه نیز، اعتقاد و باور به زمانی متفاوت از ۲۵ دسامبر درباره سالروز میلاد مسعود حضرت عیسی مسیح (ع)، در نزدِ برخی از جوامع مسیحی در ایران، به ویژه جامعه محترم ارمنیان در ششم ژانویه، رنگ و بوی ایرانیِ این آیین بیشتر جلوه داده شده است. از این نظر به اعتقاد بنده در ایران میتوان هر سال، از ۲۵ دسامبر تا ۶ ژانویه تحت عنوان “دهه کریسمس” یاد کرد و در این چارچوب، ویژهبرنامههایی را طراحی و اجرا نمود. روایتِ “سه مُغ از ایران” که برای ارجنهادن به “حضرت عیسی مسیح” (درود خدا بر او) به دیدارش شتافتند، و برای زادروزش، “زر، مُر و کُندُر” به ارمغان بردند؛ همچنین جایگاه رفیع حضرت عیسی مسیح (ع) به عنوان یکی از پیامبران راستین الهی و روایت قرآن از تولد آن حضرت نیز از جمله “باورها، اعتقادات و ارزشهای دینیِ” ایرانیان میباشند که سبب شده و میشوند تا ایرانیهای دیروز و امروز، از آیینهای مختلف مسیحی، به ویژه “کریسمس” استقبال نمایند.🔹عللِ فرهنگیِ استقبال از “کریسمس” در ایران : به اعتقاد بنده، عرض تبریکِ “عید کریسمس” از سوی بسیاری از مردم ایران به مسیحیان عزیز در ایران و جهان در ابتدای هر سال میلادی، و همراهی با آیینهای آن؛ متفاوت از انگیزههای دیگر مللِ جهان، در کشورهای اسلامی و سایر جوامع غیرمسیحی؛ از یکسو ریشه در “تاریخ فرهنگیِ ایران” داشته و از سوی دیگر نیز، تامینکننده یکی از “نیازهای فرهنگیِ امروزِ ایرانیان” است. چنین بهنظر میرسد که ملت ایران در طول تاریخِ حیات خود، از دوران باستان گرفته تا دورههای تاریخیِ پس از اسلامِِ ایران، جدای از سیاستهای متفاوتِ حکومتی-دینی در برخی از مقاطع تاریخی، بر اساس روحیه سازگاری (و نه سازشکاریِ) ملت ایران، همواره با اقوام وادیان مختلف درون ایران از جمله مسیحیان عزیز، “همزیستیِ مسالمتآمیز” داشته و چه بسا پیروان دین مسیحیّت را بیشتر هم تکریم کرده و گرامی میداشتهاند. همچنین جامعه مسیحی در ایران نیز در طول تاریخ ایران، به ویژه در تاریخ معاصر ایران در توسعه و تحولات فرهنگی و اجتماعیِ ایران نقش بسیار چشمگیری داشتهاند. درمجموع، تکریم و نیز خدمات متقابلِ “مسلمانان و مسیحیان” در طول تاریخ حیات ایران، به ویژه در تاریخ معاصر ایران، بسیار چشمگیر بودهاند. و امّا علاوه بر “فرهنگ همزیستیِ متقابلِ ایرانیان با اقوام و ادیانِ درون ایران”، “گرایش عمومیِ مردم ایران به تنوع فرهنگی”، “علاقمندیِ ایرانیها نسبت به صلحِ جهانی” و “اشتیاق ایرانیان به داشتن ارتباطات بینالمللی” نیز از دیگر عوامل فرهنگی هستند که سبب شدهاند ایرانیان همواره از دوستی و نشستوبرخاست با مسیحیان استقبال نموده، آیینهای آنان را پاس بدارند.همچنین همزمانیِ تاریخیِ جشن انقلاب زمستانی “جشن شب یلدا” (که ریشه در آئین میترائیسم ایرانیان پیش از زرتشت دارد) و “عید کریسمس” از موضوعات جالب توجهی است که ذهن بسیاری از قشر متفکر ایرانیان را به خود درگیر کرده، همدلیهایی را سبب شده و میتواند از جمله دلایل دیگرِ اثبات این ادعا که “پاسداشت کریسمس” ریشه در تاریخِ فرهنگیِ ایران دارد باشد. از این نظر معتقدم، میتوان “جشنواره ملّیِ یلدا – کریسمس” را در ایران طراحی نموده و به مرحله اجرا گذاشت. به همین ترتیب، میتوان نیاز فرهنگیِ امروز ایرانیان به “زیستِ چند فرهنگی” را از دیگر عوامل و دلایل شادمانیها و همراهیها با “عید کریسمس” دانست. این همنواییها، نه به جهت تظاهر و “رویکرد به فرهنگِ دیگری”، که بازنماییِ غیرمستقیم تمایل به تحقق “جامعهای باز” نزد ایرانیان امروز است. درست است که ایرانیان در طول تاریخ خود از دوران باستان تا دورههای تاریخیِ اخیر، ارتباط خوبی با مسیحیان داشتهاند امّا امروزه که عید کریسمس را تبریک گفته و بعضاً جشن هم میگیرند، نه به خاطر گرایش به فرهنگ و ارزشهای غربیمسیحی، و نه حتّی به جهت استفاده از هر فرصتی برای شادی و شادمانی است، بلکه به علت همنوایی با جوامع مختلف جهان است.جامعهای مثل ایران که در مرحله گذار از جامعهای بسته به جامعهای باز است،معمولاً نمیتواند مستقیماً خواستهاش را مطرح نماید، پس از آینه “دیگری” استفاده میکند تا فارغ از هیچ محدودیتی، آرزوی خودش را عیان سازد. در واقع این آینه از زاویهای امنتر عمل میکند. چون اگر کسی بخواهد بر مطالبه ارتباط با جهان از نظام حکمرانیِ موجود اصرار ورزد، با مقاومتهایی روبهرو میشود. امّا وقتی تصویر، مربوط به دیگری است، دفاع ذهنی کاهش پیدا میکند و در نتیجه فرآیند خودآگاهی اجتماعی نرمتر و عمیقتر پیش میرود. علت استقبال از عید کریسمس در ایران، این است که مردم غیرمستقیم میخواهند علاقه خود به ارتباط با سایر فرهنگها را نشان دهند و از این طریق جبران کمبودها و محدودیتها در کشور را داشته باشند. نظامهای حکمرانیِ فرهنگی در ایرانِ معاصر، اگر نگوییم که آتمیزهکردن و هژمونیِ فرهنگی را پیگیری کرده و میکنند، حداقل در زمینه تقویت زیست چند فرهنگی در ایران، هیچگونه برنامهایی نداشته و ندارند.
🔹اکنون نیز بر اساس گسترش حشر و نشرِ بسیاری از ایرانیانِ غیرمسیحی با هموطنان مسیحیِ خود درسالهای اخیر، و نیز به یاریِ فضای مجازی، استقبال وتبریک”عید کریسمس”از سوی جمعیّتِ قابل توجهی از ایرانیان درحالِ گسترش بوده وبه تدریج نیز تبدیل به یک فرهنگ میشود. به یقین، ایرانیان در توجه به ویژگیهای فرهنگی و اعتقادیِ خود، همراهیهای خود با آیینهای مسیحی از جمله “کریسمس” را ترویج خواهند نمود. همچنین با اطمینان میتوان گفت که مسیحیانِ عزیز ایران نیز در زمانه حاضر، به تناسب شرایط فرهنگی و اجتماعیِ امروز ایران، از طریق ساز و کارهای ارتباطی که در اختیار دارند و نیز با نهادسازیهای مختلف، پُلِ ارتباطی- فرهنگیِ ملت ایران با جهان شده “خِرَدگرایی، مهرورزی، صلحجویی، صلح ایرانی و دوستیطلبیِ ملت ایران” را ترویج نموده، گسترش خواهند داد.
دیدگاهتان را بنویسید