آمار رسمی نشان می‌دهد دولت سالانه حدود ۳۰۰ هزار میلیارد تومان یارانه برای تأمین گندم و آرد پرداخت می‌کند. مصرف میانگین نان به ازای هر فرد در ایران حدود ۳۲۰ گرم در روز است که این عدد میانگین کشوری محسوب می‌شود و ممکن است در مناطق مختلف و دهک‌های درآمدی متفاوت باشد.

این اعداد نشان می‌دهند یارانه نان، ستون اصلی امنیت غذایی کشور است، اما تحقق واقعی آن به کیفیت و توزیع وابسته است. با وجود این حمایت گسترده، کیفیت نان و عرضه مناسب هنوز دغدغه مردم است. مصرف‌کنندگان می‌گویند اگر یارانه به نان سالم و باکیفیت تبدیل شود، فشار معیشتی قابل مدیریت خواهد بود.

در مقابل، نانوایان که حلقه میانی زنجیره‌اند، از ناپایداری سهمیه، هزینه بالای تولید، افزایش قیمت مواد اولیه و ضعف نظارت گله دارند. این شرایط باعث شده فشار اقتصادی ملموس باشد و اعتماد عمومی به یارانه نان کاهش یابد.

به نظر می‌رسد مشکل یارانه نان نه سیاسی، بلکه فنی و ساختاری است. زمانی که زنجیره تأمین گندم تا سفره مردم با کمبود، واسطه‌ها، سهمیه‌ریزی مبهم و ضعف نظارت روبه‌رو باشد، حتی یارانه سنگین نیز به نان باکیفیت و عادلانه تبدیل نمی‌شود. این نشان می‌دهد اصلاح ساختار و نظارت، ضروری و کلیدی است.

در مصاحبه میدانی خبرنگار ایسنا از صفوف مردم در نانوایی‌ها، زیبا احمدی از شهرکرد می‌گوید: اگر یارانه واقعاً به نان باکیفیت برسد، حتی با افزایش هزینه‌های دیگر، خانواده ما فشار اقتصادی کمتری را تجربه خواهند کرد.

سعید کریمی، نانوای چالشتری می‌گوید: سهمیه‌های ناپایدار و هزینه‌های بالای تولید، کار ما را سخت کرده است و تنها با حمایت و نظارت می‌توان نان خوب به مردم رساند.

منبع ایسنا