به گزارش نخست نیوز ،
گفتوگو با مهناز رنجبر، مربی ملی،
*ورزش دوومیدانی بانوان، تشنه حمایت است*
سالهاست ورزش بانوان کشور، بهویژه در رشتههای دوومیدانی، با وجود توانمندیهای بالا، در سایه کمتوجهیها و کمبودهای سختافزاری و نرمافزاری، مسیر رشد را بهتنهایی و بدون چشمداشت طی کرده است. با این حال، پتانسیل بالای بانوان ورزشکار و مربیان متخصص، نویدبخش آیندهای روشن است، اگر حمایتهای لازم فراهم شود.
در همین راستا، به سراغ مهناز رنجبر رفتیم؛ مربی باسابقه و تحصیلکردهای از استان تهران که تجربیات ارزندهای در حوزه ورزش بهویژه دوومیدانی دارد. بخشی از سوابق اجرایی و فنی ایشان عبارت است از،
نایبرئیسی دوومیدانی جنوبغرب تهران
نایبرئیس انجمن ناشنوایان
سرپرستی ورزشهای سهگانه (تریاتلون)
سرمربیگری تیم ملی دوومیدانی ناشنوایان
سرمربیگری تیم مهرعظام
مربی بدنساز تیم ملی ناشنوایان در آکادمی ملی المپیک
در گفتوگویی صریح به چالشها و ظرفیتهای ورزش بانوان پرداخت.
*ورزش بانوان در مسیر سخت اما پویا*
رنجبر در ابتدای گفتوگو با تأکید بر توانمندی زنان در دوومیدانی کشور گفت،
بانوان این سرزمین همواره در شرایطی دشوار، بدون زیرساختهای مناسب، اما با انگیزه و تعهد بالا، موفقیتهای چشمگیری رقم زدهاند. ایران سرزمین شگفتیهاست؛ قهرمانان ما از دل همین محدودیتها شکوفا شدهاند.
*نقش مدیریت تخصصی در رشد ورزش بانوان*
وی با اشاره به نقش احسان حدادی، قهرمان المپیک و رئیس فدراسیون دوومیدانی، افزود،
در دوران مدیریت احسان حدادی، بخش بانوان در فدراسیون دوومیدانی جان تازهای گرفت. نگاه تخصصمحور ایشان باعث شد بستری برای رشد و اعتمادسازی ایجاد شود که آثار آن را بهزودی در رقابتهای پیشرو خواهیم دید.
*اخلاقمداری در اولویت فدراسیون*
رنجبر با انتقاد از برخی حاشیههای اخلاقی در رقابتهای برونمرزی نیز گفت،
رفتارهای ناپسند از سوی برخی ورزشکاران، هرچند محدود، نگرانکننده است. خوشبختانه برخورد ریاست فدراسیون با چنین مسائل، جدی و پیشگیرانه بوده. برخلاف برخی فدراسیونها که سکوت را انتخاب میکنند، نگاه مسئولانه فدراسیون دوومیدانی قابل تقدیر است.
*تشکلهای استانی، رمز توسعه پایدار*
وی در ادامه افزود،
ایجاد تشکلهای ورزشی در چهارچوب هیأتهای استانی، نهتنها به شناسایی استعدادها کمک میکند، بلکه زیرساختی برای تربیت مربیان، برنامهریزی مدون و هدفمندسازی فعالیتهاست. این نگاه، از عوامل موفقیت دوره جدید فدراسیون بوده است.
*جای خالی دوومیدانی در باشگاهها*
مهناز رنجبر با گلایه از عدم ورود باشگاههای کشور به دوومیدانی گفت،
اکثر باشگاهها همه تمرکز و منابع خود را صرف چند رشته ورزشی خاص میکنند. اگر فقط بخشی از این منابع به ورزشهای پایه و مادر مانند دوومیدانی اختصاص یابد، جهش بزرگی در استعدادپروری و افتخارآفرینی رقم خواهد خورد.
*چشمانداز آینده ، ورزشگاهی برای بانوان*
در پایان، رنجبر ابراز امیدواری کرد،
انتظار داریم نهادهای تصمیمگیر، با نگاهی دیپلماتیک و کلان، شرایط حضور باشگاهها در دوومیدانی را فراهم کنند. همچنین، اختصاص یک ورزشگاه ویژه بانوان میتواند انگیزهای مضاعف برای علاقهمندان ایجاد کند. این قدمها، مسیر شکوفایی ورزش بانوان را هموار خواهد کرد و امید آن داریم پرچم سهرنگ ایران در رقابتهای بینالمللی با تلاش همین زنان قهرمان، به اهتزاز درآید.
مهرشاد عنبری
سعید جلیلی از جان مردم و مملکت چه میخواهد؟






دیدگاهتان را بنویسید