توفان شدید غرب و جنوب خراسان رضوی را درنوردید
سماعیل کهرم، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد تحقیقات به خبرنگار ما می گوید: بیشترین آسیب آفرودسواری، تخریب طبیعت است. متأسفانه برخی افراد، آفرودسواری را یاد گرفته اند اما از مقرراتش چیزی نمی دانند.
مثل یک جانور درنده؛ مخرب و شکافنده
کهرم می افزاید: حیات وحش و حیات گیاهان از انسان هراس دارند و از دست وی فرار کرده اند و در نقاطی می رویند و زندگی می کنند که از دست و یا پای انسان در امان باشند.
بیشترین آسیب آفرودسواری، تخریب طبیعت است. متأسفانه برخی افراد، آفرودسواری را یاد گرفته اند اما از مقرراتش چیزی نمی دانند.این استاد دانشگاه و کارشناس محیط زیست می گوید: وقتی وارد جنگل می شوید می بینید همه جانوران مشغول به کاری هستند. جانوری، جانور دیگر را می کشد، می خورد و آن یکی از درخت بالا می رود بدون آن که باعث تخریب طبیعت شوند. اما انسان همواره به طبیعت از جمله بیابان و جنگل صدمه می زند چراکه او مثل یک جانور درنده شکافنده و مخرب است.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد تحقیقات می افزاید: هر بوته ای که در بیابان می روید، ترشحات ریشه اش موجب رطوبت و خنکی خاک می شود و به همین علت به طور متوسط ۸هزار جانور از جمله انواع سوسک ها، مارمولک ها و حلزون ها را به خود وابسته و متصل می کند.
وی می افزاید: این در حالی است که آفرودسواران با خودروی چند تنی از روی این بوته عبور می کنند و با از بین بردن بوته و هزاران جانور اطرافش، مهلک ترین ضرر را به محیط زیست وارد می کنند.
کهرم یادآور می شود: در طب قدیم ماده ای به نام شکرطیغار وجود داشت که در مصارف پزشکی برای درمان سرفه استفاده می شد. این ماده مجموعه ای از شیره هایی است که برخی از بوته ها ترشح می کنند حال آنکه آسیب به طبیعت و محیط زیست باعث از بین رفتن بسیاری از گونه های گیاهی ارزشمند از جمله شکرطیغار شده است که این نمونه ای از آسیب های مستقیم ما به طبیعت است.
اما موضوع مهمی که در این میان مغفول مانده، فرهنگ سازی است. فرهنگی که افکار عمومی را با مبحث بیراهه نوردی واقعی آشنا کند و همچنین به بیراهه نوردان، اصول طبیعت گردی، اکوتوریسم و غیره را آموزش دهد. این یک واقعیت است که برخی از بیراهه نوردان از این اصول آگاه نیستند و همین موضوع، نگاه مردم را به این حوزه خدشه دار کرده است.
محمد درویش، کارشناس محیط زیست در این خصوص به خبرنگار ما می گوید: آفرودسواری مختص کشور ما نیست بلکه در برخی کشورها نیز به صورت ساماندهی شده رواج دارد. چراکه مسیرهای ویژه ای را برای آفرودسواری مشخص کرده اند تا علاقه مندان به رانندگی هیجانی در طبیعت، بدون آسیب به طبیعت، و همراه با زیست مندان طبیعت و مردم بومی رانندگی کنند.
وی می افزاید: در کشور ما موضوع آفرودسواری آن چنان که باید، جدی گرفته نشده است؛ در حالی که در سراسر دنیا، کلاس های آموزشی برای آفرودسواران دوست دار محیط زیست برگزار می شود و با همکاری سازمان محیط زیست و فدراسیون اتومبیل رانی، برای آفرودسواران طبق دستورالعمل هایی گواهینامه صادر شده و در صورت تخلف، گواهینامه آن ها باطل می شود.
در واقع هیچ چیز خوب یا بد مطلق نیست. بنابراین ما به دنبال تعطیلی کامل بیراهه نوردی و آفرود سواری نیستیماین کارشناس محیط زیست می گوید: در واقع هیچ چیز خوب یا بد مطلق نیست. بنابراین ما به دنبال تعطیلی کامل بیراهه نوردی و آفرود سواری نیستیم چراکه در حوادث طبیعی مانند آتش سوزی های گسترده یا سیل، همین آفرودسواران به سبب تسلط و قدرت و جسارتی که در رانندگی دارند کمک خوبی برای جامعه محلی هستند. بنابراین با آموزش به آفرودسواران می توان آفرودسواری بی ضابطه را قانونمند کرد تا عرصه های طبیعی خدشه دار نشود.
درویش درباره آسیب های آفرودسواری می گوید: خودروهای سنگین آفرودسواری توان زیادی دارند که وارد رویشگاه های ارزشمند گیاهی و مسیرهای تردد جانوران می شوند. آن ها با تخریب رویشگاه های گیاهی و برخورد با جانوران آن ها را از بین می برند و مسیرهای تازه ای ایجاد می کنند که وسعت تخریب این مسیرها به سوء استفاده شکارچیان و قاچاقچیان چوب دامن می زند.
این کنشکر حوزه طبیعت درباره راهکار حل معضل بیراهه نوردی غیر قانونمند می گوید: باید مسیرهایی برای آفرودسواری مشخص شود تا در هر بیابان و کویر این ورزش و تفریح انجام نشود، ضمن اینکه سازمان محیط زیست با همکاری سازمان های ذی ربط از جمله وزارت ورزش و جوانان، صداوسیما و … کلیپ ها و مستندات جذاب با موضوع آفرودسواری تولید کنند تا آفرودسواری تبدیل به تهدیدی جدید برای طبیعت کشورمان نشود.
عفت زارع
دیدگاهتان را بنویسید