به گزارش نخست نیوز، دکتر علی خسروشاهی_ علاوه بر این که وفاق تنها در لایه و سطح کانونهای قدرت و نیروهای سیاسی و در کل در لایه ساختارهای رسمی و سیاسی نیست که میتواند جامعه را به پیش برد و نسبت به آینده امیدوار کند.
این وفاق باید در لایه و سطوح مختلف اجتماعی نیز بازتولید شود. تنها در این صورت است که جامعه احساس خواهد کرد فضای اجتماعی برای زیستی شرافتمندانه در حال تغییر کردن است.
در این فرایند، دولت باید چشمی به ۶۰ درصدی داشته باشد که به رغم به میدان آمدن تمام قد اصلاحطلبان، حاضر به مشارکت در انتخابات نشدند.
در فضای کنونی هر چند تردیدهای بسیاری از سوی بخش قابل توجهی از جامعه نسبت به توانایی دولت جدید در بهبود وضعیت آشفته داخلی و روابط خارجی وجود دارد، اما چون در دوره ماه عسل دولت هستیم، یک امید ضمنی ناشی از انتخابات و استقرار دولت جدید به وجود آمده است و به نظر میرسد آن تردید خود را به این حوزه نیز گسترش داده و بخشی از آن ۶۰ درصد نیز در کنار مشارکتکنندگان در انتخابات، منتظر اقداماتی از سوی دولت برای ارزیابی مجدد خود از شرایط کشور هستند.
اگر دولت پزشکیان در چند ماه آینده بتواند گامهای ملموسی برای کاهش فشار به جامعه در عرصههای اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی بردارد، که میتوان در این باره از جمله به گشایشهای حداقلی در مساله زنان و جوانان، اینترنت، فضای کسب و کار و روابط خارجی اشاره کرد، آن گاه میتوان انتظار داشت، نطفههای امیدی پایدارتر در جامعه ایرانی بسته خواهد شد.
امیدی که به عنوان موتور حرکت جامعه برای رویارویی با مشکلات در همراهی و همدلی با دولت(یعنی وفاق) فعال خواهد شد و با بهبود شرایط زندگی نگاه ایرانیان را نسبت به آینده روشن و افقی نسبتا گشاده امیدوار خواهد کرد و خود را در کاهش روند مهاجرت ایرانیان بویژه جوانان نخبه و احساس نشاط و ارزیابی از آینده در پیمایش ملی ارزشها و نگرشهای ایرانیان در سال ۱۴۰۶ نشان خواهد داد.دکتر پزشکیان؛خوب میداند گاهی زود، دیر میشود.
بنابراین، انجام «بههنگام» تحولات، از ضروریات دستیابی به اهداف است.
دیدگاهتان را بنویسید