سخندان در آسیا 
به گزارش نخست نیوز، محمدباقر عطاریانی_تنها به چند نمونه آن اشاره می‌کنم.کافی است برای خرید نان به چند نانوایی سر بزنید.نان یارانه‌ای و دولتی، نان نیمه‌دولتی ، نان آزاد ، نان خشخاش و کنجدی و… که هریک به قیمتی خاص عرضه می‌شود.
این تنوع بالا در نان‌های ماست که باعث شده هیچ‌کس به واقعیت توزیع یارانه و عدالت در خدمات پی نبرد.از نان که بگذریم به انواع مدارس و دانشگاه‌ها می‌رسیم.دولتی، هیات امنایی، غیرانتفاعی، شاهد، نمونه مردمی و…که هر یک دارای داستان و ماجرایی خاص است و البته هیچ‌وقت نفهمیدیم معنای تحصیل رایگان چیست؟داستان بیمه‌ها هم مثل رازهای هزارتو و پیچیده‌ای است که مردم را گیج و مبهوت ساخته است.بیمه سلامت، بیمه همگانی، بیمه سرپرست خانوار، بیمه تکمیلی ، بیمه اکمل و ده ها داستان دیگر از بیمه‌های خصوصی و… که فقط دنبال پول هستند و بس!موازی کاری ، تنوع بی‌خود و بی‌جهت، سرگردانی مردم، سردرگمی در دریافت خدمات، رقابت‌ها و قریب‌های سرمایه‌‌داران در بیمه‌ها و مدارس و…باعث بی‌اعتمادی آحاد مردم شده چراکه برای گرفتن خدمات و حتی حق‌وحقوق خود باید صبر و تحمل بالایی به خرج دهند.
چرا برای گرفتن پول از بیمه‌های تکمیلی باید ۶۰ روز صبر کرد.چرا مدارس برای ثبت‌نام، یکجا پول می‌گیرند؟به هر بهانه‌ای باید پول داد.باور کنید مردم ناراحت و عصبانی و خسته شده‌اند و این معضل به خانواده و جامعه منتقل می‌شود.آن‌وقت می‌گویند چرا سن ازدواج بالا رفته؟چرا زوج‌ها حاضر نیستند بچه بیاورند؟چرا آمار طلاق افزایش‌یافته؟چرا طلاق عاطفی داریم؟چرا اعتیاد زیاد شده؟چرا دختران ما در ملأ عام سیگار می‌کشند؟به‌هرحال این روزها حال بیشتر مردم خوب نیست و در حوزه رفاه و معیشت فقط وعده شنیده‌اند.اگر برخی مسوولان و مدیران هم با مردم در این موضوع هم‌صدا شده‌اند اما نتیجه‌ای عاید نشده و در همان حد حرف باقی‌مانده است.لطفا حال مردم را خوب کنید.
دیدگاهتان را بنویسید