نخست نیوز– ۱۷ مرداد هم آمد و رفت. روز خبرنگار، روزی برای اصحاب قلم و رسانه که سالهاست برگزار میشود.روزی که امسال به دلایل شرایط سخت کرونایی اغلب برنامهها لغو شده است.
اما باید اذعان کرد که حال جماعت خبرنگار هم مثل خیلی از آحاد مردم خوب نیست.خبرنگار بافته جدا تافتهای از جامعه نیست و برعکس بسیاری از مشاغل با همه نوع انسان سروکار دارد.حال خبرنگار خوب نیست چون حال مردم خوب نیست چون به عینه میبیند مردم با مشکلات و معضلات زیادی روبهرو هستند و از این وضع رنج میبرد.وقتی خبرنگار برای کنکاش و پاسخ گیری به سراغ مسوولان میرود و جواب درست و قانع کنندهای نمیبیند چگونه میتواند حال خوبی داشته باشد؟
وقتی مدیران در جلسات و همایشهای نمایشی خود به ارائه چند آمار و ارقام غیر مستند و سخنرانیهای خسته کننده بسنده میکنند ، خبرنگار میتواند حال خوبی پیدا کند؟
در طول ۳۶ سال کار مطبوعاتی باید اذعان کنم کمتر مدیر و مسوولی را سراغ دارم که در گفتگو با اصحاب رسانه بهصورت شفاف و روشن و واقع گرایانه صحبت کرده باشد.
اغلب شان از جماعت خبرنگار، گریزان هستند و متاسفانه پاسخگو نیستند.
بههرحال باید اعتراف کرد که خبرنگار هم مثل اغلب مردم با گرانی و تورم، اجاره خانه های سنگین و کمرشکن، درمان و مسکن و … دست و پنجه نرم میکند و در این روز و مناسبت نیز مثل سایر مناسبتهای کشورمان فقط یادی از این قشر میشود و بس!
دوستی میگفت خبرنگار کیلویی چند؟ این روزها برای ما تره هم خرد نمیکنند. گفتم مشکلی نیست، ما رسالتی داریم و سعی میکنیم نزد وجدان خود و مردم خوبمان شرمنده نباشیم بگذار آن ها که پاسخگو نیستند شرمنده بمانند.مردم بهترین قضاوت کنندگان هستند.
دیدگاهتان را بنویسید