روزگار عجیب‌وغریبی شده است. هیچ‌چیزی سر جای خود قرار ندارد. اخلاق و انسانیت حلقه‌ی گم‌شده‌ی کارکرد نظام‌های بشری است. هرکسی ساز خودش را می‌زند و تنها به خویشتن و منافع شخصی می‌اندیشد.