عزیز مثل خرمشهر، سرفراز مثل ایران

نخست نیوز، غلامرضا بنی اسدی_بشکوه عملیاتی که متجاوزان را دست و سر و تن شکست. رزمی سراسر عزم که” شکستِ بزرگ” را به اسم عراقی‌هایی نوشت که در آرزوی پیروزی، آمده بودند بمانند. “جئنا لنبقی” که بر دیوارنوشته بودند به ریشخندِ آرزوی محال شان تبدیل شد. جوابش را هم شهید بهروز مردای نوشت؛ “آمدیم، نبودید!” بله نبودند نه این‌که نخواسته باشند بمانند. ما زمین را از زیر پای شان کشیدیم چنان‌که فرش را از زیر پای متعدیان می‌کشند. آنان جنگ‌جو و جنگ‌طلب بودند. توحش در آنان نفس می‌کشید. شیطان در آنان لحظه‌به‌لحظه حلول می‌کرد. کفر در کالبدشان جان گرفته بود. از هیچ جنایتی دریغ نداشتند. پلشت‌هایی بودند که داعش در برابرشان نشان تمدن می‌گرفت. ناگفتنی فراوان است از جنایت‌هایی که کردند که تا همیشه ناگفته خواهد ماند اما ما جواب شان را مردانه و حتی جوانمردانه دادیم. تفاوت ما با آنان در همین بود. هرکس به‌قاعده تربیتی خویش رفتار می‌کرد. آنان جهنمی زیست و دوزخ رفتار بودند. چنین می‌کردند اما ما ایرانی بودیم. جوانمردی در ما نفس می‌کشید. ما در فتح خدایی خرمشهر عظمت خویش را به رخ کشیدیم. از اولین روز جنگ تا آخرین روزش را چنین رفتار کردیم. خدا هم در سوم خرداد جواب ما را با آزادی و در آخر جنگ با پیروزی داد. دشمن به هیچ‌کدام از اهدافِ اعلام‌شده خود نرسید و ما اهداف راهبردی خود را محقق کردیم. دشمن در هم شکست و نابود شد. ما اما سرفراز ماندیم و با به عزت در پرچم همواره در اهتزاز ما می‌پیچد. ما این ماندگاری را مدیون لطف خدا و هدایت امام و مجاهدت ارتشیان غیور و پاسدران غیرتمند و بسیجیان ازجان‌گذشته‌ایم. حق است که همواره با بازگویی آنچه در خرمشهر گذشت نسبت به قهرمانان وطن، ادای احترام کنیم.