زندگی پس از زندگی

نخست نیوز، جواد ظفرامیلی_مرگ مرادف با نابودی و زوال نیست بلکه تغییر موصوف به صفت است در مرگ مکانیسم های وجود تغییر ماهیت می دهند و از تکثر به وحدت جوهری میرسند اما اینکه پس از آن به چه شکل و مسیری ادامه می یابد هیچ مدلول موثقی در دست نیست و قطعاً چیز جدیدی به ما اضافه یا کم  نمی شود بلکه خود ما در قالبی دیگر حلول پیدا می کنیم به عبارتی برآیند  هر آنچه که بودیم و شدیم به استقبالمان می آید به تعبیری خود را از خویش تحویل گرفته و هر آنچه که اندوخته ایم تحویلمان می شود و نیت ها زینت مان و اعمالمان همراهمان  می شود .هر آنچه که برای رضای خدا انجام داده ایم مثل سوقاتی ست که پیشاپیش  برای خود آورده ایم تا دستمایه روحمان  باشد . هر بدی و زشتی که مرتکب شده ایم جزء خاطرات آزار دهنده و مشمئز کننده در معیت مان می باشد .

ما در دنیای دیگر  با دستاوردهای خویش همسفر می شویم و با خویشتن خویش روبرو خواهیم شد در محاصره نیات ، افکار و اعمال مان قرار گرفته و کیفیت ها و نگرش های دنیوی ما را احاطه خواهند کرد هر چه بخشیده ایم هر خوبی که روا داشته و هر نیکی که بر دیگران کرده ایم ما را در بر خواهند گرفت و هر رفتار زشت و عمل ناپسند و گفتار سخیف آزار دهنده ای که مرتکب شده ایم ما را در قفس شرمساری و پشیمانی قرار خواهد داد بدین خاطر نباید خود را با وعده های ساختگی و خیالات سنتی درگیر کنیم و به عبارتی  خود را  گول زده و با فرضیات  اثبات نشده  فریب دهیم  بلکه  باید در احوال خود غور کرده و وضعیت خویش را هم اکنون دریابیم اگر مهربان ، بانشاط ، با گذشت ، با صفا ، با تقوی ، رئوف و خدمتگزار خلق هستیم معنی اش این است که بهشت را در خود ساخته و آماده کرده و تدارک دیده ایم لذا اگر همین حالا که قالب تهی سازیم جوهر و ماهیت مان چه باتن و چه بی تن در سرای ابدی حاضر خواهد شد .