نخست نیوز – انتشار لیست نهایی کاندیداهای تاییدصلاحیت شده انتخابات سیزدهمین دوره ریاستجمهوری، موجی از واکنشها را به دنبال داشته است. علت این واکنشها، غیرمنتظره بودن ترکیب نهایی کاندیداهایی است که از فیلتر شورای نگهبان عبور کردهاند. چهرههای نامداری در بین داوطلبان ریاستجمهوری حضور داشتند که عدم احراز صلاحیت آنها برای بخشی از افکار عمومی قابل هضم نیست.
سوال این است که این قابل هضم نبودن و غیرهمنتظره بودن، حُسن شورای نگهبان است یا نقطه ضعف آن؟
اگر آن را موضوعی منفی قلمداد کنیم، بنابراین پذیرفتهایم که برخی افراد و اسامی در جمهوری اسلامی از مصونیت برخوردار هستند و باید آنان را از پیش تاییدشده دانست!
سخنی که این روزها در فضای مجازی و محافل گوناگون مطرح میشود این است که بهتر است شورای نگهبان نسبت به برخی اسامی، اغماض بیشتری نشان دهد. مهمترین دلیلی که برای این سخن خیرخواهانه مطرح میشود، این است که حضور برخی چهرهها در انتخابات، مشارکت را افزایش میدهد، چرا که این افراد، دارای پایگاه اجتماعی قابل توجهی هستند.
نکتهای که اینجا از آن غفلت میشود این است که شورای نگهبان هیچ وظیفه قانونی برای ایجاد شور انتخاباتی ندارد و صرفا موظف است تا افرادی را که شرایط قانونی حضور در انتخابات دارند، بعد از بررسی دقیق، اعلام کند. شور انتخاباتی و تلاش برای ایجاد مشارکت حداکثری که موضوعی حیاتی است، برعهده سایر دستگاهها و نهادهاست و از حیطه کارکرد شورای نگهبان خارج است.
نکته بعد اینکه چنانچه شورای نگهبان با در نظر گرفتن مصلحتهای گوناگون از جمله ایجاد شور انتخاباتی و در نظر گرفتن وجهه برخی افراد و گروههای سیاسی نسبت به احراز صلاحیت آنها اقدام کند، دست به اقدامی زده که معمولا نسبت به آن مورد اتهام قرار میگیرد؛ یعنی مهندسی انتخابات!
از طرفی به ترکیب نهایی کاندیداهای تاییدصلاحیت شده نگاه کنیم؛ پنج گزینه از یک گرایش سیاسی و دو گزینه از یک گرایش سیاسی دیگر. آیا چنانچه شورای نگهبان قصد مهندسی انتخابات را داشت، بهتر نبود تاییدصلاحیتشدهها را بین جناح های سیاسی تقسیم میکرد؟ چه لزومی داشت با حضور سید ابراهیم رئیسی، سعید جلیلی و محسن رضایی، نسبت به تاییدصلاحیت علیرضا زاکانی و سید امیرحسین قاضیزاده هاشمی نیز اقدام کند؟ پاسخ همان چیزی است که سخنگوی شورای نگهبان در گفتوگو با خبرنگار آمریکایی خبرگزاری آسوشیتدپرس مطرح میکند: «اگر تمام ۴۰ نفری که پرونده ثبتنام شان کامل است، صلاحیت کامل را داشته باشند، شورای نگهبان باید آن را اعلام کند».
با این حال، نامشخص بودن علت عدم احراز صلاحیت کاندیداها موضوعی است که کماکان اهرمی برای هجمه به شورای نگهبان قرار میگیرد. پاسخ به این ابهام هم البته مشخص است؛ شورای نگهبان برای حفظ حرمت و حیثبت کاندیداها، دلایل رد یا عدم احراز صلاحیت کاندیداها را علنی نمیکند و صرفا به خود آنان اطلاع میدهد.
عدم صدور مجوز حضور در انتخابات ریاست جمهوری برای افرادی که قبلا این مجوز را دریافت کردهاند و یا از رهبر انقلاب دارای احکام متعدد هستند، ناشی از حاکمیت قانون در جمهوری اسلامی و عدم وجود مصونیت برای افراد است.
دیدگاهتان را بنویسید