حوالی استادیوم

چرا آدم نمی‌شویم؟!

ال‌کلاسیکوی ایران برگزار شد و روسیاهی میزبانی سپاهان به ذغال ماند. سپاهانی‌ها آمده بودند که یا خودشان از پرسپولیس امتیاز یا کاری کنند که استقلال از پرسپولیس امتیاز بگیرد و آنها در کورس قهرمانی با پرسپولیس بمانند. واقعا یک بازی فوتبال چقدر ارزش دارد که بازیکن حریف را از زندگی ساقط کنیم و بعدش خیلی سرخوش به زندگی‌مان ادامه دهیم.چرا نمی‌خواهیم برای یک بار هم که شده آدم باشیم؟!

بازی مقابل زردپوشان اصفهانی دو مبحث دارد.مبحث اول اتفاقات بیرون از میدان مسابقه و مبحث دوم اتفاقات فنی است که به اعتقاد من مبحث اول کاملا در بخش فنی تاثیرگذار بود.آنچه مشخص است بازیکنان سپاهان کاملا هدفمند به دنبال جنگ روانی و آسیب رساندن به بازیکنان پرسپولیس بودند چرا که می‌خواستند بازیکنان پرسپولیس را بابت مصدومیت در دربی ترسانده و فاتح جنگ فیزیکی داخل زمین شوند.در پایان بازی هم با ایجاد درگیری به دنبال مصدومیت بازیکنان پرسپولیس بودند چرا که می‌دانند نتیجه دربی تا حدودی تکلیف قهرمانی را مشخص خواهد کرد، در نتیجه می‌خواستند پرسپولیس با لشکری از بازیکن‌های مصدوم به مصاف استقلال برود تا شانس برتری اش کاهش پیدا کند. اما بازی به لحاظ فنی بعد از ناامنی هایی که در اصفهان ایجاد کرده بودند به دو بخش قبل و بعد از گل پرسپولیس تقسیم می‌شود.تیم یحیی تا قبل از گل عیسی نمایش بی‌نظیری داشت اما اینکه چرا این تیم توانایی حفظ نتیجه را ندارد و در دقایق پایانی برتری خود را از دست می‌دهد مبحث بسیار بسیار مهمی است که کادرفنی باید برای آن فکری کرده و چاره ای کند.بدون تردید خط حمله پرسپولیس از دقیقه 70 به علت دوندگی زیاد شهریار مغانلو، عیسی آل‌کثیر و احسان‌ پهلوان توانایی پرس حریف را نداشت.برنامه اصلی سپاهان برای گلزنی با حضور استنلی‌ کی‌روش ارسال از کانال‌های کناری بود. آن هم در شرایطی که احمد نورالهی و کمال کامیابی‌نیا از آمادگی کامل برخوردار نبودند.اینکه شاید حضور سعید آقایی و مهدی شیری می‌توانست استحکام خط دفاعی را بیشتر کند.  میلاد سرلک و فرشاد فرجی می‌توانستند زودتر وارد زمین شوند و اگر جای عیسی آل کثیر و شهریار مغانلو می‌آمدند دستاورد بیشتری برای تیم داشتند.البته اینها تنها اما و اگر است. در واقع باید میزان آمادگی بازیکن ها با توجه به ریکاوری نامناسب و جلسات محدود تمرین را در نظر گرفت. در کنار این موارد به علت حاشیه‌های ایجاد شده توسط سپاهانی ها باید آمادگی روحی و روانی بازیکن ها هم مدنظر قرار گرفته می‌شد که این مهم کار را برای کادرفنی سخت کرده بود. در مجموع همچنان سرنوشت قهرمانی و ابتکار عمل در دستان پرسپولیس است، به شرط آنکه ایرادات فنی را به حداقل رسانده و در فاز دفاع اوضاع را با آرامش و تمرکز کنترل کند. در فاز حمله هم از موقعیت هایش استفاده کند.

*

استقلال اما از این فرصت نتوانست استفاده کند و در تهران دو هیچ به ذوب‌آهن باخت. این شد که دربی جمعه در حساس‌ترین حالت ممکن برگزار می‌شود.فراز کمالوند وقتی از استقلال جدا شد احتمالا حتی خودش هم نمی‌توانست حدس بزند استقلال باخت به این بدی را در این موقع حساس قبل از دربی بدهد و با باخت به دربی برسد. هر چه هست باید ماند و منتظر ماند که جمعه شب کدام تیم از دربی 94 رستگار بیرون خواهد آمد.