۱۴ مهر ماه سال ۸۸ ، صداوسیما نخستین شبکه دیجیتال خود را با ماموریت تولید و پخش برنامههای مستند به صورت آزمایشی راهاندازی کرد و یک سال بعد به فعالیت این شبکه رسمیت بخشید.
حالا با گذشت ۱۳ سال، شبکه مستند سیما، یک شبکه دیجیتال بیست و چهار ساعته است که تولید و پخش فیلمهای مستند را در دستور کار دارد و برنامههای آن برای اغلب مردم کشور در دسترس است.
به گزارش نخست نیوز ، این شبکه که در بدو امر فقط برای ۲۵ درصد از مردم ایران قابل دسترسی بود، از اواخر سال ۱۳۹۴ به طور همزمان مجهز به سیستم پخش SD و HD شد.
در تعریف شبکه مستند، موضوعاتی چون ترویج بصیرت دینی، معرفی راههای ایجاد جامعه سالم، تبیین هویت ایرانی اسلامی و ارائه تصویری واقعی از جامعه آمده است.
و البته در کنار این تعاریف، شبکه مستند بنا بر آنچه در تعریفش آمده، تلاش میکند، «به عنوان یک شبکه تخصصی و پایگاه فیلمهای مستند و مستندسازان، زمینه سازماندهی، آموزش و گسترش فرهنگ مستندسازی و حمایت از فیلم سازان عرصه مستند را در کشور فراهم آورد.»؛ ماموریتی که البته در این سالها با فراز و نشیبهایی در تحققش مواجه بوده است.
در سالهای اخیر، برخی مستندسازان در گفتوگوهایی جداگانه با ایسنا با نام بردن از صداوسیما به عنوان متولی اصلی تولید و پخش مستند در کشور، انتقادهایی را متوجه این حوزه دانستهاند و البته نوک پیکان تمام این انتقادها به طور خاص متوجه شبکه مستند نبوده است؛ بلکه اینان، منتقد از رویکردی کلی بودهاند که صداوسیما در قبال مستند اتخاذ میکند. با این همه از آنجا که شبکه مستند به عنوان شبکه تخصصی صداوسیما در این حوزه شناخته میشود، شاید بیش از همه، کمکاریها را باید متوجه عملکرد این شبکه دانست. شبکهای که در بدو امر انتظار میرفت تحولی در مستندسازی ایجاد کند اما هرچه گذشت ـ حالا چه به دلیل مشکلات مالی و چه به لحاظ مدیریتی ـ نتوانست در تحقق آرزوها و برداشتن گامهایی فراتر از مستندسازی کلیشهیی، آنطور که باید و شاید راهگشا باشد.
دیدگاهتان را بنویسید