اهمیت گفتاردرمانی در روانشناسی
به گزارش نخست نیوز، غلامرضا بنی اسدی
، اما جهان ، بیصدای او نمیچرخد . اصلا همه جهان و قهرمانانش در برابر عظمت مادر کوچک میشوند که او بهواقع از همه آنان بزرگتر است . همه آنان را پروریده است . مادر موفق ، زنی است که در سکوت ، در کلاس بیکتابِ خانه، بی حکم و حقوق و رتبه ، شخصیت میسازد ؛ هم برای امروز، هم برای فرداهای پُرحادثه . تربیتیافتگان حضرت مادرند که در حضوروغیاب نقش خویش را ایفا میکنند. دنیا با نقش آنان به نگارستانی ستوده تبدیل میشود. در خانواده، او تکیهگاه است ؛ زنی که بحرانها را با آرامش نرم خود رام میکند و شادی را با دستان خسته اما روشنش در خانه به فراوانی میرساند. در جامعه ، او بانویی توانمند با نهایت مهربانی است؛ چراغی که از دل رفتارهایش سرمایه اجتماعی میجوشد و انسانیت تکثیر میشود. مواسات با زنانی چنین، رسم روزگار میگردد. در ساحتِ وطن و در پهنه ایران بزرگ، او معجزه را مشق روزانه میکند بذر وطندوستی میافشاند . نسلی پرورش میدهد که ریشه در فرهنگ دارد و نگاهش به آینده است. مادر است او و او را با” قهرمانِ پشتِ در” حکایتی است که هرروز حکمت زندگی مومنانه را بازگو میکند. نسبت او با حضرت فاطمه(س)؛ با چهارده قرن دوری، اما بیهیچ فاصلهای در معنا رقم میخورد. آن بانوی کرامت و عصمت با وقار، روشنی و تربیتش راهی گشود که امروز هم ادامه دارد. مادر موفق این روزگار ، در مهر ، در صبر، در وقار و در ساختن انسان، از همان نور بهره میگیرد؛ نوری که تاریخ تا همیشه راه خود را از کوچههای روشن آن عبور میکند. ما این را بارها آزمودهایم. هرگاه سختیها سنگ شد و سنگها پیش پایمان چون کوه قد کشید این مادران فاطمی بودند که راه گذر را نشان دادند. دستش را ببوسیم و بخوانیم مادر، نامی کوتاه اما قامتش بلندتر از هر تیتر اول ؛ چراغی که خاموش نمیشود و روشناییاش، کوچههای فردای ما را روشنا میدهد…..
دیدگاهتان را بنویسید