راهبردهای تازه برای شکوفایی استعداد «معلمان تازه‌کار»
به گزارش نخست نیوز، دکتر سلمان نظری مقدم و دکتر افسانه زینل زاده، زوج جوان و نخبه‌ی هیات علمی در رشته فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، نمونه‌ای از زوجین موفقی هستند که با گره زدن زندگی مشترک به فعالیت‌های کاری مشترک و هم‌افزایی در توانمندی‌های علمی و تخصصی، تاکنون موفق به انجام ۵۰ پروژه تحقیقاتی و چاپ ١۵ مقاله‌ی ISI شده‌اند و علاوه بر کارهای تحقیقاتی، در حوزه‌ی تدریس و ثبت اختراعات در زمینه نورولیشن و ازجمله اختراع” سامانه تغییر وزن هوشمند دینامیک” نیز فعال می‌باشند. برای آشنایی بیشتر با این زوج جوان و دستاوردهای مشترک آن‌ها در حوزه‌های مختلف، هفته‌نامه نخست گفتگویی صمیمانه با این دو عزیز داشته است که شرح آن را در ادامه می‌خوانید؟
هفته‌نامه نخست: ضمن سپاس از حضور شما در این گفتگو، لطفا خود را معرفی بفرمایید؟
افسانه زینل زاده هستم، متولد سال١٣۶٢ در شهر مشهد، دانشیار گروه آموزشی رشته فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشکی مشهد و محقق، مدرس و مخترع در زمینه نورولیشن.
سلمان نظری مقدم هستم، متولد سال ١٣۶۰ در شهر مشهد، دانشیار گروه آموزشی رشته فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشکی مشهد و محقق، مدرس و مخترع در زمینه نورولیشن.
هفته‌نامه نخست: زمینه آشنایی شما و ازدواجتان از چه زمان و در کجا شکل گرفت؟
دکتر نظری مقدم: زمان آشنایی و ازدواج ما در دوران کارشناسی ارشد اتفاق افتاد. واقعیت این است که شاید انگیزه ما از ادامه تحصیل درزمانی که تنها و مجرد بودیم تا زمانی که باهم ازدواج کردیم، خیلی متفاوت بود. یعنی درواقع این حضور و در کنار همدیگر بودن، باعث یک همگرایی و یک اثر هم‌افزایی شد و انگیزه ما برای ادامه تحصیل و انجام کارهای تحقیقاتی و آموزشی را بیشتر کرد و به نظرم این مساله باعث شد که به پیشرفت همدیگر کمک کنیم. درواقع ازدواج ما باعث یک درک متقابل شد؛ اینکه ما می‌دانستیم که اگر شرایط زندگی ما بنا برافزایش سطح توان علمی ما باشد، قطعا دچار نقص‌هایی می‌شویم. به‌هرحال، چه من به‌عنوان مرد خانواده و چه خانم دکتر، به‌عنوان خانم خانواده نقص‌های خود و یکدیگر را پذیرفتیم و برای رفع آن‌ها و کمک به یکدیگر در زندگی مشترک، تلاش کردیم.
هفته‌نامه نخست: با توجه به کارهای ارزشمندی که در حوزه فیزیوتراپی برای کشور و بیماران انجام داده‌اید و همچنین در خصوص طرح‌های تحقیقاتی و اختراعاتی که به‌صورت مشترک باهم داشته‌اید، توضیحاتی ارایه نمایید؟
دکتر زینل زاده: من از سال ١٣٩۶ در دانشگاه علوم پزشکی مشهد شروع به کارکردم و دکتر نظری مقدم یکی دو سال قبل‌تر در این دانشگاه مشغول بکار شده بودند. سعی کردیم در طول چند سال گذشته در ۴ حیطه‌ی درمانی، پژوهشی، آموزشی و فناوری فعالیت داشته باشیم و بحمدالله توانستیم در طول این چند سال، همکاری‌های خوبی داشته باشیم.
ما برای اولین بار اختراع” سامانه تغییر وزن هوشمند دینامیک” را داشتیم که انحصار ٣ شرکت آمریکایی در دنیا برای هفته‌نامه نخستین بار شکسته شد. از نمونه‌ی این محصول در کل منطقه‌ی ما، تنها یک دستگاه در بیمارستان آمریکایی‌های دبی وجود داشت، که در حال حاضر این دستگاه در همه جای کشور عزیزمان، وجود دارد و محصول تولیدشده ما، صفرتا صد در داخل ایران تولید شد و برای اولین بار در دنیا استفاده خانگی از سامانه مذکور آغاز شد. در کنار این محصول؛ توانستیم ۶ یا ٧ محصول دیگر را تولید کنیم که اکنون در کلینیک ما در سطح شهر مشهد برای توانبخشی بیماران مورداستفاده قرارگرفته است. از طراحی بازی، برای توانبخشی بیماران مبتلابه اختلالات دستگاه عصبی مرکزی محیطی گرفته، تا بیماران پارکینسون؛ بیماران مبتلابه سکته مغزی و یکسری دستگاه‌ها شامل: دستگاه سنجش زمان عکس‌العمل برای ورزشکاران، همچنین دستگاهی که در حیطه زمان واکنش ساختیم با استفاده از زمان واکنش زانو، برای ارزیابی زمان بازگشت بیماران به ورزش مفید است. با اختراع این دستگاه توانستیم ٢ مقاله ISI در ایمپکت تقریبا ١ چاپ کنیم و ان شاء الله بتوانیم به حول و قوه الهی این دستگاه را در کلینیک‌های فیزیوتراپی و مراکزی که نیاز به ارزیابی بیماران قبل از ورود به ورزش دارند، مستقر کنیم.
به لطف خداوند، درزمینهٔ آموزشی هم توفیقاتی به دست آوردیم و در سال گذشته، افتخار عنوان بانوی برتر دانشگاه درزمینهٔ تحقیقات فناوری و نیز افتخار دریافت پایه تشویقی را داشتم. ما تمام سعی و تلاش خود را می‌کنیم تا با علم روز دنیا پیش رویم و هر آنچه در توانمان هست را در زمینه پژوهشی، آموزشی، درمانی و فناوری به بهترین شکل ممکن ارایه دهیم.
هفته‌نامه نخست: آقای دکتر نظری مقدم ، دلیل شما برای انتخاب رشته فیزیوتراپی چه بود؟
علتش این است که رشته فیزیوتراپی یکی از ١۰ رشته و شغل برتر دنیاست، چراکه باعث شادی بیماران می‌شود و چون با بیماران به‌صورت مستقیم در ارتباطیم، پس نحوه ارتباط با بیماران بسیار مهم است. ضمن اینکه فیزیوتراپیست ها و متخصصین این رشته در سطح کشور با توجه به علم، مهارت و تخصص خودشان، بیماران را درمان میکنند تا کیفیت زندگیشان هم به‌طور شخصی و هم در اجتماع ارتقا پیدا کند و این فوق‌العاده برای ما انرژی‌زاست.
یکی دیگر از حیطه‌های کاری فیزیوتراپ‌ها، بحث کاهش درد و آلام بیماران است، ما در حیطه دارودرمانی و جراحی ورود نمی‌کنیم، ولی درواقع فیزیوتراپی، درمانی است که با مدالیته های فیزیکی مثل: نور، صدا، گرما و سرما سروکار دارد. برای مثال در دستگاه اشعه مادون‌قرمز ،اشعه لیزر نوعی نور است یا دستگاه‌هایی مانند تِکار، مایکروویو مثل دیاتِرمی که هرکدام از یک مدالیته فیزیکی استفاده میکنند که با کمترین عوارض و بدون ضرر خاصی می‌توانند به بیماران کمک کنند.
هفته‌نامه نخست: چه احساسی نسبت به دستاوردهای خود و کمکی که می‌توانید به دیگران داشته باشید، دارید؟
قطعا این مساله بسیار بااهمیت است؛ چراکه به بحث ارزش وجودی همه انسان‌ها که اصل کمک کردن به دیگران است اشاره می‌کند. من همیشه به دانشجویانم می‌گویم: اگر توانستید در تمام زندگی کاری خود، باعث شوید یک نفر بدون درد و با حس رضایت بخوابد، آن زمان کار درست و ارزشمندی انجام دادید.
هفته‌نامه نخست: خانم دکتر لطفا در خصوص کمک و همکاری و مشارکت هم برای تهیه مقاله‌هایتان(ISI) توضیحاتی بفرمایید؟
به دلیل اینکه هر دو نفر ما به همکاری تیمی اعتقادداریم و بر این باوریم که همیشه چند فکر، بهتر از یک فکر است، سعی کردیم در زمینه علمی هم این مساله را باهم داشته باشیم. همین‌طور که در زندگی هم این مساله همیشه وجود دارد، سعی کردیم اینجا در طرح‌های تحقیقاتی هم از همفکری همدیگر استفاده کنیم، علاوه بر این، سعی کردیم که فضا را بسته نگه نداریم یعنی هرکدام از بزرگواران و همکارانی که احساس کردیم می‌توانند به طرح‌ها و پژوهش‌ها و تحقیقات ما کمک کنند، با آغوش باز استقبال کردیم، چون معمولاً کارهایی که ما انجام می‌دهیم، ۶ تا ٨ نفر در آن دخیل هستند و معتقدیم وقتی تجمیع تفکرات افراد مختلف و صاحب‌نظران در این حیطه‌ها باشد، اتفاقات بهتری می‌افتد. از این لحاظ سعی کردیم، هر دونفری باهم در این کارها پای به‌پای هم در کارهای پژوهشی در طول ٨ و ٩ سالی که در دانشگاه بودیم، از همکاری و تجربیات همدیگر استفاده کنیم و کارها را به جلو پیش می‌بریم و خدا را شکر همکاری، تا این لحظه همکاری موفقیت‌آمیزی بوده و منجر به ۵۰ پروژه تحقیقاتی و چاپ ١۵ مقاله ISI شده است.
هفته‌نامه نخست: آقای دکتر لطفا رشته خودتان را معرفی نمایید؟
واقعیت این است که رشته فیزیوتراپی ( به گفته‌ی معاون وزیر بهداشت ) یکی از برترین رشته‌های پزشکی، به جهت کمک به بیماران در حیطه توانبخشی است و همان‌طور که عرض کردم فیزیوتراپی از ٣ حیطه مهم تشکیل‌شده که یکی از حیطه‌ها الکتروتراپی است یعنی درمان با دستگاه‌های فیزیوتراپی. یکی دیگر از حیطه‌ها: تمرین درمانی هست که درمان با ورزش‌ها و تمریناتی است که به‌صورت اختصاصی به هر بیماری جداگانه داده می‌شود و سومین حیطه هم، بحث درمان‌های دستی است که می‌تواند کمک‌حال بیماران باشد.
هفته‌نامه نخست: کلام آخر خود را بی‌واسطه با همکاران خود در رشته فیزیوتراپی ، مردم و زوار عزیز شهر مشهد بیان نمایید؟
دکتر زینل زاده: از اینکه این فرصت را در اختیار ما قراردادید، صمیمانه سپاسگزارم. البته صحبت کوتاهی با مردم و زوار عزیزی که به مشهد مقدس تشریف می‌آورند؛ دارم: رشته فیزیوتراپی دانشگاه مشهد با توجه به اینکه ازنظر تعداد، اندک هستند، تمام گروه زحمت خودشان را کشیده‌اند که مراکز دولتی به بهترین نحو، خدمات درمانی را با حداقل هزینه و تعرفه دولتی به مراجعین ارایه نمایند. درعین‌حال با تمام کم و کاستی‌هایی که در زمینه پژوهشی و در زمینه آموزشی وجود دارد، گروه آموزشی فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشکی مشهد از زمانی که راه‌اندازی شده، توانسته با همکاری و همفکری هم، خدمات شایان و چشمگیری را در اختیار دانشجویان و فیزیوتراپیست های سطح مشهد و بیماران قرار بدهند.
دکتر نظری: ما اعضای هیات علمی دانشگاه هستیم، واقعیت اینکه یکی از دغدغه های ما علاوه بر درمان و آموزش، بحث پژوهش هست که خانم دکتر بدرستی مباحث را توضیح داد. ماخیلی تلاش می‌کنیم که ان شاء الله بتوانیم باوجود کاستی‌هایی که وجود دارد، نیازهای مردم را برطرف کنیم. از هفته‌نامه نخست که همیشه دغدغه معرفی فعالیت‌های شاخص رادارند متشکرم. این کار باعث احساس نشاط و یک احساسی که افراد متوجه می‌شوند همه همکارانشان دغدغه ارتقای کیفیت زندگی مردم و دغدغه ارتقای سطح سلامت جامعه رادارند و به نظرم این خیلی رسالت باارزش و زیبایی است. در همین‌جا یادی کنیم از شهدای فیزیوتراپیست در دوران کرونا که چه زحمات و تلاش هایی برای جان بیماران داشتند و از جان خود گذشتند و به درجه شهادت رسیدند، یاد و خاطرشان همیشه در اذهان مردم عزیزمان زنده خواهد ماند.
دیدگاهتان را بنویسید