به گزارش نخست نیوز ، موقعیت استراتژیک ایران در منطقه و برخورداری از یک جغرافیای خاص، کشورهای همسایه را بر آن داشته که از خاک ایران به عنوان یک مسیر ترانزیتی استفاده کنند؛ از طرف دیگر رویکرد دولت سیزدهم در بحث دیپلماسی اقتصادی و کشورهای خارجی، همکاری با کلیه طرفهای خارجی بهخصوص همسایهها و دیگر کشورهاست.
یکی از این همکاریها، استفاده از موقعیت ترانزیتی ایران برای هند است. کریدور ترانزیتی شمال – جنوب میتواند هند و روسیه را از طریق ایران متصل کند. در ابتدا این موضوع بین کشورهای ایران، هند و روسیه بود که در این میان بندر چابهار میتواند به عنوان یک نقطه مهم و استراتژیک در یک شبکه حملونقل چندوجهی جریان کالا و مسافر بین ایران، هند، افغانستان، کشورهای منطقه و آسیای میانه فعالیت کند.
هند از طریق انعقاد قرارداد یکی از شرکتهای خصوصی خود و با تعهد سرمایهگذاری به میزان ۸۵ میلیون دلار برای خرید تجهیزات مورد نیاز بندر چابهار، از سال ۱۳۹۷ وارد طرح توسعه فاز یک بندر شهید بهشتی چابهار شد که به دلیل مشکلات ثانویه ایجاد شده از جمله تحریمها، جهت خرید و تأمین تجهیزات مذکور، این قرارداد به طور کامل اجرایی نشد؛ اما سال گذشته اعلام شد که تامین تجهیزات سنگین راهبردی به مبلغ مجموع ۲۴ میلیون دلار انجام شده است.
دیدگاهتان را بنویسید