نخست نیوز : باور کنید تا گذرتان به مراکز درمانی نیفتاده باشد به عمق این عبارت پی نخواهید برد.نگارنده به دنبال یکضرب خوردگی از ناحیه پا برای یکی از بستگان بهناچار راهی سوانح بیمارستان امام رضا (ع) اورژانس عدالتیان شدم.در ابتدای کار و طبق روال همیشگی با کمبود پارکینگ مواجه شدم و با ورود به این مرکز نیز به خاطر مشکل مصدوم درراه رفتن، متاسفانه با کمبود ویلچر روبهرو شدم.
بعد از مراحل لازم قرار شد به قسمت ارتوپدی و رادیولوژی برویم مکانی که باید در طبقه همکف باشد اما بیماران و مصدومان با اوضاع خاص خود بهناچار راهی طبقه منهای یک! میشدند.
بههرحال با معاینه دکتر ارتوپد و تهیه عکس و گچ گیری درنهایت با پرداخت مبلغ نهچندان زیادی به خارج مرکز هدایت شدیم.
اما دراینبین ماجرای انبوه بیماران ، سرگردانیها ، بیپولیها ، تحمل درد ، انتظارهای طولانی برای نوبت ، شلوغی و ازدحام بیماران و درنتیجه عدم رسیدگی و دلسوزی کافی ازجمله مشکلاتی بود که در این مرکز دیده شد.البته بسیاری از کادر درمانی واداری و … خالصانه کار میکردند ولی در برابر جمعیت بیماران باید اذعان کرد که هیچ همخوانی در برابر این اوضاع وجود ندارد.
پس از مدتی سروکارمان برای ادامه درمان به یک درمانگاه در بلوار فردوسی افتاد.درمانگاهی بزرگ با امکانات خوب اما همیشه شلوغ.
درمانگاهی که در بخش پذیرش آن باوجود صندلی زیاد، برای نشستن باید منتظر بمانی.نبود پارکینگ خودرو، ازدحام شدید بیماران، انتظار زیاد برای گرفتن خدمات و …از دغدغههای بیماران و همراهان آنهاست بهگونهای به خاطر درمان مجبورند این سختیها و مشقات را هم تحمل کنند.
این روزها متاسفانه همه مراکز درمانی دولتی ، تامین اجتماعی و بهویژه مراکز درمانی خیریه، حالوروزشان اینچنین است و بهواقع حال خوشی ندارند.
برخوردهای ناخوشایند برخی پزشکان و کادر درمانی نیز مضاعف بوده و درمجموع کمتر کسی از وضع موجود راضی هست ضمن اینکه هزینههای درمان و دارو و ویزیت و … انصافا همه را از ادامه درمان ، ناتوان کرده است.
بسیاری از بیماران به دلیل هزینههای گزاف درمان و دارو متاسفانه بهطور ناقص، کار درمان را انجام میدهند که میتواند عواقب ناگوار و مخاطراتی برای آنها داشته باشد.
بهراستی ” آیا این حق بیماران ماست!! “
دیدگاهتان را بنویسید