نخست نیوز _ در این شرایط همه آگاه هستیم که تمام امکانات و تجهیزات برای پذیرایی و میزبانی از زائرین پیاده بکار گرفتهشده و البته بسیاری از مسوولان و مدیران پیشاپیش از کمبودها و نبودها صحبت کردهاند و حتی عذرخواهی هم نمودهاند.
مشهد که ادعای کلانشهر و این روزها ادعای جهان شهر دارد برای پذیرش حدود ۷ میلیون زائر با انبوهی از مشکلات و چالشها روبهروست درحالیکه در عراق و در اربعین حسینی ۲۱ میلیون زائر در کربلا حضور یافتند.
آنها چه کردهاند که ما نمیتوانیم؟ آیا امکانات آنها بیشتر است یا اینکه توان مالیشان از ما بالاتر است؟
معتقدم مردم عراق برای ۱۰ روز از دلوجان و بر اساس اعتقاد قلبی و صفای باطن خود دست به پذیرایی میزنند.
هر کس بر اساس توان مالیاش حتی در حد یک ظرف خرما یا یک بسته دستمالکاغذی و…از زائرین اربعین پذیرایی میکند.
در کربلا از حضور و مشارکت ادارات و دوایر دولتی برای پذیرایی مردمی خبری نیست و باید اذعان کرد که این نوع خدمت در شهرهای مذهبی عراق نهادینه و به یک فرهنگ اصیل و پایدار تبدیلشده است.
۲۱ میلیون زائر و ۱۰ روز پذیرایی در کربلا کجا و ۷ میلیون زائر در مشهد برای یک الی دو روز پذیرایی کجا؟ که بههیچوجه قابل قیاس نیست.
رمز و راز این سربلندی در کربلا اولازهمه عشق و ارادت شیعیان به آقا امام حسین علیهالسلام و آنگاه نهادینه شدن پذیرایی است.
من خود به چشم دیدم که پدران و مادران عراقی فرزندانشان را به پذیرایی از مردم تشویق میکردند و راه و رسم میزبانی را از دوران کودکی به فرزندان خود آموزش میدادند.
نکتهای که در جامعه ما از آن غفلت شده و هنوز خیلی فاصلهداریم و ایکاش مدیران و مسوولان حوزه فرهنگی ما بجای فریاد کمبودها به دنبال مردمی کردن این پذیرایی و ترویج فرهنگ ناب و اصیل میهماننوازی از زائر باشند.
دیدگاهتان را بنویسید