درباره ی زن و مردهای زیادی
در این شماره از هفته نامه سراغ اثر دیگری از جلال آل احمد به نام زن زیادی می رویم. اگر آثار جلال آل احمد را خوانده باشید با نثر شیوا و طنز و درعین حال عمیق و معنادار او آشنایی دارید. کتاب زن زیادی اثر جلال آل احمد از جمله آثاری است که نشاندهنده تلاش جلال در راه روشنگری و آگاه ساختن مردم آن زمان است.توصیفات دقیق از مکان و اشخاص و ریزبینی های به موقع او از جمله نقاط قوت زن زیادی است. این کتاب شامل مجموعه داستان به نام های سمنوپزان، خانم نزهت الدوله، دفترچه بیمه و… است که هرکدام با یک دیگر ارتباط عمیقی دارد و محتوایی معنادار را در خود نهفته اند. داستان سمنوپزان به خانواده ای کاملا ایرانی و با رسم و رسوم سنتی اشاره دارد. او در این داستان گریزی به باورها، خرافات دارد و با زبانی طنز و گاهی تمسخر آمیز آن را بیان میکند. خانم نزهت الدوله زنی است از خاندان اشرافی که به دنبال شوهر ایده آل خودش است. این داستان به شکل زندگی نامه نوشت شده. خانم نزهت الدوله به دنبال رهایی از دخالت دیگران میگردد و برای رسیدن به آن چیزی که میخواهد ناامید نمیشود ولی گاه دولت و گاه دخالت اطرافیانش باعث میشود آن چیزی را که دارد را از دست بدهد.
داستان بعدی داستان دفترچه بیمه است. این داستان حال و هوای رمان مدیر مدرسه جلال را دارد. او در این داستان به معلم هایی اشاره دارد که از شدت کهنگی کار و از شدت روزمرگی دچار بیماری های روانی شدند. او مانند مدیر مدرسه نظام آموزشی کشور را مورد انتقاد قرار داده و به مشکلات و مصایب معلمان میپردازد. داستان دفترچه بیمه طولانیترین داستان کتاب زن زیادی است.
جلال در داستان خدادادخان تلاش افراد را برای فراموش کردن گذشته بیان میکند. داستان “خدادادخان” ممکن است در ابتدا به دلیل اصطلاحات سیاسی نچسب به نظر بیاید ولی در ادامه با نزدیک شدن به شخصیت خداداخان و بیان عقاید او زیبایی داستان به چشم خواهد خورد. خدادادخان مردی است که تمام زندگیاش را وقف سیاست کرده و گویی وقتی برای زندگی کردن ندارد!
بعد از دزد زده ، جاپا و مسلول حالا داستان آخر، “زن زیادی”، که در آن جلال آل احمد پایانی غم انگیز را رقم میزند. “زن زیادی” داستان زنی سی و چهارساله است که تا به امروز زندگی نکرده و زیر نظر اطرافیان و مطابق میل دیگران رفتار کرده و حالا هم که به خانه بخت رفته مجبور است با دخالت مادر شوهر و خواهرشوهر دوباره به روزمرگی قدیم خود برگردد.
جلال آل احمد در این کتاب با نگاهی تیزبین درباره مردان و زنانی مینویسند که جایگاه قابل قبولی در جامعه ندارند. جامعهای که در خرافات غرق شده است. از نکات قابل توجه کتاب زن زیای میتوان به این اشاره کرد که این کتاب تنها زمان نویسنده را بیان نمیکند بلکه هنوز هم با شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه ما مطابقت دارد. مانند اثر مدیرمدرسه که در شماره قبلی به بررسی آن پرداختیم افراد از دل جامعه انتخاب میشوند و تمام گفتگوها و ویژگی های افراد برای ما آشنا و ملموس اند و این نشان میدهد که برای تغییر یک جامعه نباید تنها به گذر زمان اتکا کنیم، بلکه تا افکار افراد تغییر نکند در هیچ جامعهای تحول ایجاد نمیشود.
دیدگاهتان را بنویسید