ناترازی های عقلی و علمی در آموزش و پرورش!
به گزارش نخست نیوز؛ حافظ مهدنژاد با اشاره به راهکارهای جلوگیری از آلودگی آب و بهبود کیفیت آن، اظهار کرد: مدیریت منابع آلوده‌کننده یکی از جمله اقداماتی بوده که از نقش موثری در جلوگیری از آلودگی آب و بهبود کیفیت آن برخوردار است به‌طوری‌که در این راستا کنترل فاضلاب صنعتی و تصفیه فاضلاب صنعتی قبل از رهاسازی در محیط‌زیست امری ضروری بوده و صنایع باید به استانداردهای زیست محیطی پایبند باشند.
مهدنژاد همچنین با اشاره به نقش مدیریت فاضلاب شهری و توسعه و نگهداری سیستم‌های تصفیه فاضلاب شهری برای جلوگیری از ورود آلاینده‌ها به منابع آب، تصریح کرد: استفاده از روش‌های کشاورزی پایدار و کاهش ورود نیترات‌ها و فسفات‌ها به آب‌های زیرزمینی و سطحی از دیگر مواردی بوده که در مدیریت منابع آلوده‌کننده آب باید به آن توجه ویژه داشت.
وی حفاظت از منابع آب طبیعی را یکی از جمله راهکارهای مهم در راستای جلوگیری از آلودگی آب و بهبود کیفیت آب دانست و بیان کرد: حفاظت از جنگل‌ها و مراتع در این رابطه نقش مهمی در جذب آلاینده‌ها و حفظ کیفیت آب دارند ضمن اینکه جلوگیری از برداشت بی‌رویه آب و مدیریت مصرف آب در کشاورزی، صنعت و خانگی برای جلوگیری از کاهش سطح آب‌های زیرزمینی و سطحی امری ضروری بوده و در این بین از حفاظت از حوزه‌های آبریز و ایجاد مناطق حفاظت شده برای محافظت از منابع آب از آلودگی نیز نباید غافل شد.
رئیس کانون بسیج اساتید دانشگاه سیدجمال‌الدین اسدآبادی با اشاره به توسعه فناوری‌های نوین به عنوان دیگر راهکارهای بهبود کیفیت آب و جلوگیری از آلودگی آن، افزود: استفاده از فناوری‌های تصفیه آب پیشرفته و به کارگیری روش‌های مدرن تصفیه آب مانند اسمز معکوس، فیلتراسیون نانو و استفاده از مواد جاذب آلاینده، توسعه فناوری‌های کشاورزی دقیق و استفاده از سیستم‌های آبیاری هوشمند و کودهای زیستی از نقش موثری برای کاهش آلودگی آب برخوردار است.
مهدنژاد همچنین با تاکید بر آموزش و افزایش آگاهی عمومی در راستای بهبود کیفیت آب و جلوگیری از آلودگی آب، خاطرنشان کرد: آموزش مردم درباره مصرف پایدار آب و افزایش آگاهی عمومی در مورد اهمیت کیفیت آب و روش‌های کاهش آلودگی،تشویق به کاهش زباله‌های پلاستیکی و جلوگیری از ورود زباله‌های پلاستیکی به رودخانه‌ها و دریاچه‌ها،مشارکت مردم در پروژه‌های زیست محیطی و تشکیل گروه‌های داوطلب برای نظارت بر کیفیت آب و انجام پروژه‌های تمیزکاری رودخانه‌ها و دریاچه‌ها در این امر ضروری است.
وی سیاست‌گذاری و قوانین را در راستای بهبود کیفیت آب و جلوگیری از آلودگی آن موثر دانست و اظهار کرد: تصویب قوانین سختگیرانه برای کنترل آلودگی آب و وضع قوانینی که مجازات‌های سنگینی برای آلوده‌کنندگان منابع آب در نظر بگیرد نباید در سیاست‌گذاری‌ها مغفول بماند، ضمن اینکه حمایت از پروژه‌های زیست‌محیطی و تخصیص بودجه و منابع برای پروژه‌هایی که به بهبود کیفیت آب کمک می‌کنند و نیز علاوه بر آن هماهنگی بین‌المللی و کاری بین کشورها برای حل مشکلات آلودگی آب در رودخانه‌ها و دریاچه‌های مشترک امری ضروری خواهد بود.
دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری همچنین با اشاره به نقش نظارت و ارزیابی در بهبود کیفیت آب و جلوگیری از آلودگی آن، گفت: نظارت مداوم بر کیفیت آب و ایجاد شبکه‌های نظارتی برای اندازه‌گیری مداوم کنترل کیفیت آب در منابع مختلف، گزارش‌گیری شفاف و انتشار گزارش‌های منظم درباره وضعیت کیفیت آب و اقدامات انجام شده برای بهبود آن از جمله مواردی بوده که در نظارت و ارزیابی‌های بهبود کیفیت آب موثر است.
مهدنژاد با تاکید بر نقش کاهش اثرات تغییرات اقلیمی در بهبود کیفیت آب و جلوگیری از آلودگی آن نیز تصریح کرد: مدیریت منابع آب در شرایط خشکسالی و برنامه‌ریزی برای کاهش اثرات خشکسالی بر منابع آب و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و تغییرات اقلیمی می‌تواند بر کیفیت آب تاثیر بگذارد بنابراین کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از اهمیت بالایی برخوردار است.
دیدگاهتان را بنویسید