به گزارش نخست نیوز، مجید نامنی از روستای نامن شهرستان داورزن است که اکنون کارگاه خراطی را در این روستا با بکارگیری 7 کارگر ایجاد کرده است. متولد سال 67 و متاهل داری یک فرزند و لیسانس متالوژی دارد و به گفته خودش رشته دانشگاهی او هیچ سنخیتی با رشته کاری او یعنی خراطی ندارد به واسطه علاقه ای که دارد به سمت خراطی روی می آورد و در مدت کوتاهی آن را یاد می گیرد.
من در تهران مغازه تعویض روغنی داشتم و درآمدم خوب بود تا اینکه از 7 سال پیش و در سال 97 وارد این حوزه شدم و در سال 98 کارگاهی با دو نیرو دایر کردم و الان 7 نیرو دارم و بصورت غیر مستقیم دو نفر اشتغال زایی داشتم . به پیشنهاد یکی از دوستانم در این رشته وارد شدم و به دلیل علاقه زیاد سریع این کار را یاد گرفتم و کار خود را توسعه دادم؛ تولیدات ما بیشتر قاشق، نمکدان ، ظروف ادویه چوبی، زعفران ساب و … است.
کارگاه اجاره ای است که چند بار قول تامین زمین توسط مسئولین شهرستان به ما دادند که تاکنون محقق نشده است و در حال حاضر مشکل اصلی ما نداشتن یک مکان خوب است و در حال حاضر مکانی توسط آموزش و پرورش به ما اجاره داده شده است.
در ابتدا با مبلغ 100 میلیون تومان سرمایه و خرید دو دستگاه کار را شروع کردم و در حال حاضر 14 دستگاه از جمله پوست کنی ، برش، لیزرو .. دارم و در ادامه با مهاجرت معکوسی که به روستا داشتم کمیته امداد داورزن مبلغ 150 میلیون تومان تسهیلات پرداخت کرد که اگر چه در مقابل هزینه های خرید چوب که متری 35 میلیون تومان است ،(چون خراطی از چوب هایی مثل چوب گردو که بسیار گران است، استفاده می شود) اندک است اما بسیار کارگشا بوده است و می تواند فرد را برای ایجاد یک شغل آماده کند و قطعا فرد هم باید تلاس کند و خود او نیز سرمایه مالی و معنوی خود را بکارگیرد تا موفق شود.
پشتکار، خلاقیت، مسئولیت پذیر بودن و علاقه در انتخاب شغل بسیار مهم است به ویژه در کارآفرینی که باید کفش های آهنی به پا کنی، من به دیگران توصیه می کنم به دنبال علایق خود بروند و ترسو نباشند و به کم قانع نباشند که نیازمند تلاش است. من در تهران مغازه تعویض روغنی داشتم که درآمد خوبی داشت اما علاقه موجب شد به روستا برگردم و اینجا احسای مفید بودم دارم چون تعدادی جوان را در روستا شاغل کردم و این برای من حس بسیار خوشایندی دارد که من یک واسطه رساندن روزی هستم.
چشم انداز من برای آینده، تولید محصولاتی که از خارج وارد میشود را خودم تولید کنم که نیاز به خروج ارز برای واردات نباشد و این می تواند کمکی به کشورم باشد. البته در گذشته زعفران ساب چوبی را وارد می کردیم و من تصمیم گرفتم آن را تولید کنم و به طور انبوه تولید کردم و در تولید هر کاری ابتدا در سایت های خارجی دنبال نمونه کار می گردم تا بهترین را تولید کنم.
در حال حاضر ما علاوه بر فروش اینترنتی، محصولات خود را به بازار تهران ارسال می کنیم و به صورت غیر مستقیم به عمارات وآذربایجام صادر می شود و اگر شرایطی فراهم شود تا خود ما مستقیم صادر کنیم بسیار خوب می شود. نمایشگاهها فرصت مناسبی برای معرفی و فروش محصولات ما است و من نیز در سالهای ابتدایی در نمایشگاه سبزوار و داورزن حضور داشته ام.
سرور هادیان
دیدگاهتان را بنویسید