روایت یکی از کارگران از ۱۸ ساعت جهنمی در نیروگاه رامین
در منطقه نیز در حوزه اقتصاد خبر رسید که غول خودروی برقی چین BYD با یک میلیارد دلار سرمایه گذاری اقدام به ساخت کارخانه تولید خودروی برقی در ترکیه کرده و شرکت چینی انرژی انویژن طی تفاهم نامه ای با صندوق سرمایه گذاری عمومی عربستان قرار است کارخانه ای برای تولید تجهیزات توربین های بادی ایجاد کند به طوریکه تا سال ۲۰۳۰، ۷۵ درصد از تجهیزات در این کشور تولید خواهد شد. البته در این میان ما هنوز پس از چند دهه دل به سرمایه گذاری شرکتهای چینی برای ساخت یک قطعه از اتوبان تهران- شمال، قطار برقی تهران- مشهد و بسیاری پروژه های زیر بنایی دیگر خوش کرده ایم.
از آنجا که در این روزهای پس از انتخابات صحبت از اسب زین کرده شده است بد نیست به عنوان نمونه نگاهی به وضعیت برق کشور بیاندازیم. دولت به دلیل گرمای هوا ۱۳ استان را در پنجشنبه ۲۱ تیر تعطیل کرد. قطعاً در زمستان هم چنین اتفاقی به دلیل برودت هوا روی خواهد داد. گذشته از مشکلات مردم ناشی از قطعی برق، خطر بزرگی که اقتصاد ملی را به چالش جدی کشیده تعطیلی صنایع کشور است. تابستان جاری تعطیلی صنایع عمومی از یک روز به دو روز و ساعات قطعی از زمان اوج مصرف به کل ۲۴ ساعت افزایش یافته و صنایع انرژی بر عملاً به تعطیلی کشانده شده اند. در چنین شرایطی چطور می توان انتظار رشد اقتصادی داشت؟
از آغاز انقلاب صنعتی نزدیک به ۳ قرن پیش بار اصلی توسعه اقتصادی جهان بر دوش انرژی فسیلی نهاده شده و کماکان پیش شرط توسعه اقتصادی تامین انرژیست. جا دارد از آنانی که خود را به خواب غفلت زده و سوار بر اسب زین کرده اند پرسید در شرایط فعلی که دوره کمبود انرژی از تابستان و زمستان فراتر رفته و به دو فصل دیگر سال نیز کشیده شده چطور می توان انتظار داشت کشور به اهداف برنامه هفتم توسعه یعنی رشد اقتصادی سالیانه ۸ درصد دست یابد؟ عجبا که در این شرایط بحرانی که صنعت کشور به نابودی کشانده می شود برنامه هفتم رشد سالیانه ۵/۸ درصدی برای این بخش در نظر گرفته غافل از اینکه صنعت انرژی را می بلعد و از هم اکنون به صنایع بزرگ رسماَ اعلام شده که امسال از اول آبان با محدودیت تامین گاز مواجه خواهند بود! بدین ترتیب از هم اکنون می توان با قاطعیت به این نتیجه رسید که توسعه ای در کار نیست و برنامه هفتم هم مثل برنامه های قبلی توهمی بیش نبوده و باید طرحی نو در انداخت.
با روی کار امدن دولت کارگر در بریتانیا طی دو روز کابینه جدید کار خود را آغاز کرد. اما دولتمردان جدید ما سوار بر اسب زین کرده سخت به تقسیم غنایم مشغولند و آنچه به فراموشی سپرده شده کشور و ملت ایران است.
مخلص کلام اینکه، در انتخابات اخیر نیمی از جامعه بر قهر خود با نظام حکمرانی اصرار ورزیده و به پای صندوقهای رای نیامدند. نیمی دیگر ترجیح دادند یکبار دیگر، شاید برای آخرین بار، نیمه پر لیوان را دیده و به آینده کشور امید بستند. نکته قابل توجه این که برای حل بحران های پیش رو از جمله در صحنه بین المللی و ناترازی انرژی ۴ سال وقت نیست و چنانچه در کوتاهترین زمان کور سوی امیدی که نیمی از ملت دید به خاموشی گراید کشور شاهد تحولات اجتماعی عظیم و غیر قابل جبران خواهد بود.
کلام آخر اینکه تحولات یکی دو هفته اخیر در صحنه بین المللی به وضوح نشان می دهد که غرب شمشیر خود را در مواجهه با جمهوری اسلامی از رو بسته و جای درنگ نیست. لازم است به ناخدایان این کشتی اکیدا توصیه شود که نمی توانند برای مدت طولانی به اعتماد بخشی از جامعه دلخوش کنند. باید از خواب غفلت بیدار شوند و ببینند که اسب زین کرده ای در میان نیست و ان چه هست الاغ لنگی است که سخت نیازمند تیمار است به قول شاعر،
ناخدا دلخوش این آبی آرام نباش
وای از ان لحظه که هنگامه طوفان بشود
دیدگاهتان را بنویسید