قیمت بنزین مازاد بر سهمیه ۵۵ هزار تومان؟
دانشگاه کلمبیا به کانون اعتراضات دانشجویان در مورد جنگ غزه تبدیل شده است. در اینجا این پرسش مطرح می‌شود که چه شباهت و تفاوتی میان اعتراضات دانشجویی اخیر دانشجویان امریکایی در واکنش به جنایات اسرائیل علیه مردم غزه با اعتراضات سال ۱۹۶۸ میلادی در دانشگاه‌های امریکا وجود دارد؟
به گزارش نخست ، شباهت‌ها در مخالفت دانشجویان با جنگ، نژادپرستی و تعصب است. شباهت دیگر بین دو رویداد آن است که اعتراضات در سراسر آمریکا گسترش یافته است، زیرا دانشجویان خواستار پایان دادن به جنگ اسرائیل در فلسطین هستند.
در سراسر ایالات متحده معترضان حامی فلسطین در محوطه دانشگاه در معرض خطر دستگیری و تعلیق از ادامه تحصیل قرار گرفته اند.
با این وجود، یک تفاوت کلیدی درباره وجود رسانه‌های اجتماعی در حال حاضر و فقدان آن در اعتراضات دهه ۱۹۶۰ میلادی می‌باشد که باعث می‌شود اکنون توانایی بسیج گری دانشجویان معترض افزایش یابد. این وضعیت باعث شده اخبار اقدامات و اعتراضات مختلف به سرعت منتشر شوند.
خشونت یا تهدید به ارتکاب آن یکی دیگر از تفاوت‌های اعتراضات اخیر با اعتراضات دهه ۱۹۶۰ میلادی است. اعتراضات اولیه در دانشگاه کلمبیا در آوریل ۱۹۶۸ میلادی با تهدید اعمال خشونت بین دانشجویان تندرو که می‌خواستند به روابط دانشگاه با تحقیقات جنگی در طول جنگ ویتنام پایان دهند و پروژه ساخت سالن ورزشی دانشگاه را خاتمه دهند و ورزشکاران عمدتا سفیدپوستی که می‌خواستند با آن پروژه ساخت و ساز پیش بروند آغاز شد. سالن ورزشی برای ساکنان عمدتا سیاه پوست و رنگین پوست هارلم طراحی شده بود تا از در جداگانه‌ای وارد شوند. هم چنین، آن زمان میانه تنش‌های ناشی از ترور “مارتین لوتر کینگ” رهبر جنبش حقوق مدنی بود که چد هفته پیش از اعتراضات دانشجویی ترور شده بود.
دانشجویان پس از کشاندن اعتراضات به محل سالن ورزشی با پلیس درگیر شدند و سپس دانشجویان معترض دانشگاه کلمبیا در نیویورک اعتراضات را به ساختمان همیلتون هال کشاندند دقیقا مشابه اقدامی که دانشجویان معترض اخیرا انجام دادند و ده‌ها تن از فعالان دانشجویی در شب ۳۰ آوریل بازداشت شدند. روند بازداشت به تشدید و وخامت وضعیت دامن زد. تا ۲۰ آوریل سال جاری میلادی دانشجویان نسبت در مقایسه با اعتراضات گذشته مزاحمت کم تری ایجاد کرده بودند و اردوکشی و صف بندی آنان در چمن جنوبی محوطه دانشگاه بود که مانع از ادامه روند فعالیت‌های دانشگاهی و عملکرد اصلی آن نهاد اموزشی نشده بود. با این وجود، پس از تسخیر هملیتون هال توسط دانشجویان محاسبات تغییر کرد. فعالان پردیس دانشگاهی با نفوذ به همیلتون هال و سد کردن مسیر عبور و مرور توجیه بیش تری را برای مدیران فراهم کردند تا از پلیس بخواهند وارد عمل شده و آنان را بازداشت کند تا محدود شدن مسیر برطرف گردد.
تفاوت دیگر آن است که برای بسیاری دانشجویان دانشگاه کلمبیا در سال ۱۹۶۸ انگیزه اعتراض خشم به خاطر ادامه جنگ امریکا در ویتنام و تغییرات ایجاد شده در فراخوان نظامی ارتش بود که باعث از بین رفتن فرصت‌های دانشجویی به ویژه در مقطع تحصیلات تکمیلی می‌شد. هم چنین، گروه رادیکال دانشجویان موسوم به “برای یک جامعه دموکراتیک” با ارتباط دانشگاه کلمبیا با موسسه تحلیل‌های دفاعی یک اندیشکده که در حال تحقیق و تجزیه و تحلیل سلاح‌ها و استراتژی‌های مورد استفاده در جنگ ویتنام بود مخالفت کرد.
آنان هم چنین می‌خواستند سیا و بخش‌های نظامی کشور از جذب نیرو در محوطه دانشگاه منع شوند. همزمان دانشجویان دیگری در انجمن دانشجویان امریکایی آفریقایی تبار از این که دانشگاه کلمبیا در حال پیشبرد برنامه‌هایی برای تصاحب بخشی از یک پارک عمومی در هارلم برای ساختن سالن ورزشی‌ای بود که به گفته منتقدان محدود به دسترسی شهروندان درجه دوم می‌شد آزرده خاطر شده بودند. در نتیجه، در اعتراضات ۱۹۶۸ چندین عامل و انگیزه به طور همزمان نقش داشتند در حالی که در اعتراضات دانشجویی اخیر عوامل و انگیزه‌ها محدودتر به نظر می‌رسند.
ورود نیرو‌های پلیس به محوطه دانشگاه مشابه سال ۱۹۶۸ میلادی
مقام‌های دانشگاه کلمبیا در سال ۱۹۶۸ میلادی نیز با پلیس شهر تماس گرفتند تا دانشجویانی که چهار ساختمان دیگر دانشگاه را نیز تسخیر کرده بود به زور از آنجا خارج کرده و بازداشت کنند. ورود نیرو‌های پلیس باعث شعله ور شدن آتش خشونت شد. نیرو‌های پلیس برای بازداشت دانشجویان به ساختمان‌ها و محوطه اطراف دانشگاه یورش بردند. در ساختمانی به نام تالار ریاضی فعالانی از از جمله “تام هیدن” نویسنده بیانیه پورت هورون یک مانیفست چپگرایانه که از دانشجویان می‌خواست علیه نژادپرستی، امپریالیسم و فقر اقدام کنند به مقابله پرداختند. پلیس در جریان درگیری ناظران ماجرا و فعالان را به طور یکسان با باتوم مورد ضرب و شتم قرار داد. ساکنان هارلم با انتقاد دیرینه از دانشگاه در ذهن خود و ناراحتی از ترور مارتین لوتر کینگ آماده حمایت از دانشحجویان معترض بودند.
رهبران حزب پلنگ سیاه مانند “استوکلی کارمایکل” به مطبوعات توضیح دادند که اگر مدیران و مقام‌های دانشگاه کلمبیا وارد مذاکره با دانشجویان سیاه پوست در همیلتون هال نشوند دانشگاه باید با “برادران خیابانی” آنان در هارلم مواجه شود. تهدید آن حزب به ائتلاف با ساکنان محله هارلم به موفقیت فعالان در پایان دادن به پروژه ساخت یک سالن ورزشی خصوصی توسط دانشگاه و قطع ارتباط آن نهاد اموزشی با موسسه تحلیل‌های دفاعی کنسرسیومی متشکل از موسسات آموزش عالی برجسته که تحقیقات دفاعی را با بودجه دولت در طول جنگ سرد انجام می‌دادند منجر شد.
با تسخیر همان ساختمان توسط دانشجویان در اعتراضات اخیر و بازداشت‌های رخ داده در همیلتون هال تهدید به کاربرد خشونت مطرح شد. در نتیجه، اعتراضات سال ۲۰۲۴ میلادی از نظر حضور دانشجویانی که از تصمیم گیری ممسئولان دانشگاه خوئد ناراضی هستند و از نظر مدیرانی که مجبور هستند دوباره کنترل دانشگاه را در دست گیرند به شدت به اعتراضات دانشجویی سال ۱۹۶۸ میلادی شباهت پیدا کرده و تفاوت‌ها میان آن دو اعتراض کمرنگ‌تر و شباهت‌ها پررنگ‌تر می‌شو
در مورد استفاده از نماد‌ها چه شباهت و تفاوت‌هایی میان دو اعتراض وجود دارد؟
در اعتراضات سال ۱۹۶۸ و اعتراض امروز دانشجویان از نمادگرایی یا سمبلیسم برای ارسال پیام استفاده کرده و می‌کنند. ۵۶ سال پیش معترضان ساختمان همیلتون هال را تسخیر کردند و نام آن را به مالکوم ایکس فعال سیاه پوست و مسلمان فعال حقوق بشر و مدافع حقوق امریکایی‌های آفریقایی تبار تغییر دادند و تصاویر استوکلی کارمایکل را آویزان کردند. امروزه معترضان امریکایی به یاد “هند رجب” یک کودک ۶ ساله فلسطیتی که بر اثر شلیک نظامیان اسرائیلی در غزه جانباخت نام هملیتون هال را به هِندز هال تغییر دادند و پرچم فلسطین را از پنچره همیلتون هال به اهتزاز درآوردند.
میراث اعتراض سال ۱۹۶۸ میلادی چیست؟
میراث اساسی آن اعتراضات این است که دانشجویان به مثابه قطب نمای اخلاقی نهاد‌های آموزشی برتر امریکا هستند حتی اگر در رفتار‌های مخرب مشارکت نمایند. آنان حاضر هستند در محوطه دانشگاه اقدام کنند در حالی که هیچ کس دیگری این کار را نمی‌کند. اگر همه چیز به مدیران، اساتید و کارکنان دانشگاه واگذار می‌شد آن نهاد آموزشی احتمالا سکوت می‌کرد و در برابر بحران انسانی در غزه هیچ واکنشی از خود نشان نمی‌داد.
جوانان همواره نشان داده اند که در فراخوان برای احقاق عدالت بی تاب هستند. در سال ۱۹۶۸ میلادی مسائل مرتبط با ساخت یک سالن ورزشی توسط دانشگاه کلمبیا در غرب هارلم و روابط دانشگاه با موسسه تحقیقات و تحلیل‌های نظامی مطرح بود. در دهه ۱۹۸۰ میلادی اعتراضات دانشجویی در رابطه با منافع دانشگاه در ارتباط با آپارتاید در آفریقای جنوبی بود. در دهه ۲۰۱۰ میلادی سرمایه گذاری دانشگاه در شرکت‌های خصوصی مرتبط با زندان‌ها محل اعتراض بود.
شورش ۱۹۶۸ میلادی به نسل‌های بعدی دانشجویان اموخت که کشتار و بی عدالتی را نپذیرند و نسبت به آن اعتراض کنند. میراث دیگر اعتراضات ۱۹۶۸ آن است که استقرار نیرو‌های پلیس برای پایان دادن به اعتراضات ممکن است در کوتاه مدت نتیجه بخش باشد، اما کماکان می‌تواند منجر به رادیکالیزه شدن دانشجویان میانه رو شود که می‌بینند دوستان و همکلاسی‌های شان یا بازداشت و یا مجروح شده اند.
منبع فرارو
دیدگاهتان را بنویسید