هر کسی را بهر کاری ساختند میل آن را در دلش انداختند

نخست نیوز ، مهرشاد عنبری -زمان در معرفی استطاعت مدیران بهترین و مهمترین عنصر ارزشیابی است .
اگر ابتدا به ساکن به مدیری عرض شود که دامنه و گستره مدیریت بنابه فعالیت های صنفی و غیر صنفی فراوان است و هرمدیری بنابه تجربه وتحصیلات باید در مسند مدیریت سازمانها قرار گیرد به بعضی ها برخورده و سریعا واکنش نشان میدهند. (اغاز مصیبت)
نظام شایسته سالاری در طول چند سال اخیر در حوزه مدیریت ورزش کاملا رخت بر بسته و به همین دلیل سیر ارتجاعی را بطور عامدانه در پیش گرفته ایم شاید بعضی ها برای بودنشان در راس هرم نهادها، بر سر همه ما منت گذارده و تهدید کنند اگر ما نبودیم همه مراتب بگونه ای دیگر رقم می خورد .و خود را منجی آن ارگان یا سازمان می دانند اما هنگامیکه به ان نهاد وارد می شویم بستر نامتقارن بودن پست ها با افراد بی پایه کاملا مشهود میشود .
از وزارت ورزش اغاز کنیم جمعیت ایران در طول چهار دهه بیش از چهل میلیون نفر اضافه شده اند برای تسهیلات ورزشی شهروندان چه فضا های سخت افزاری در نظر گرفته شده است؟ متاسفانه علیرغم ادعای فراوان ، وزیر ورزش ما در انتخاب و انتصاب فدراسیون‌ها به چالش ِ و اما و اگر ها افتاده است و درنتیجه سقف قدرت و فعالیت خود را در یک شماتیک انتخاباتی به حداقلها رسانده و اصحاب قدرت درسایه ،درشرایط مشخص و معین برای شأن تصمیم گیری می کنند.
وزارت خانه ای که از ایجاد و یا تاسیس یک فضای سخت افزاری ورزش ناتوان است و حتی برای بازسازی و یا ترمیم فضاهای مستهلک ورزشگاهها بودجه ای اختصاص نمی دهند و با همین بستر ناقص و بضاعت اندک بدنبال قهرمانی و مدالهای رنگارنگ در میادین المپیک و جهانی و اسیایی هستند .
متاسفانه منهای فوتبال ، والیبال ، کشتی ، وزنه برداری باید اشاره کرد سایر ورزشهای ما به فراموشی سپرده شده اند اگر چه ورزش های مانند کشتی ، وزنه برداری ما کم کم مسیر تکواندو ، دومیدانی ،و…را در میادین بین المللی طی می کنند(از دست دادن جایگاه ) البته فوتبال و والیبال با چنین استراتژی و دست فرمانی ، سالها فقط زنده خواهند بود انهم بخاطر استقبال و فراگیر بودن دامنه فعالیت این ورزشها در میان طیف عظیم مخاطبان است وگرنه گُرد الایندگی انها مانع از دیده شدن شان می شد .بعبارتی علت همه این واپسگرایی و ناکامی ها را میتوان در نبود فضاهای استاندارد و مدیر و معلمان ناکارازموده و رانتی دانست و قبل از هر اتفاقی باید زیرساختها تغییر پیدا کند. اگر دامنه اطلاعات مخاطبان نسبت به مدل‌های سخت افزاری و نرم افزاری کشورهای مختلف آنالوگ بود ، می شد توجیهاتی برای فرار از واقعیت ،در کنار هم قرار داد. اما نشستن پای ماهواره ، رسانه های دیجیتالی، سفرهای ۱۰ روزه ، گمراه کردن افکار عمومی غیر ممکن شده است باید عملگرا بود، به زیر ساختار جامعه ورزش توجه وافر داشت در غیر اینصورت اب در هاون کوبیدن است و رفته رفته باید شاهد اجرای باری بهر جهت در تمامی رشته های ورزشی باشیم.