باید بدانیم راه پیشرفت سریع و آسان نیست!

نخست نیوز :مهرشاد عنبری – فعالیت سی سال در پایه ها از مدارس فوتبال تا امیدها تجربه بزرگی در نوع اموزش ، سبک کار مربیان ، مراتب سخت افزاری و نرم افزاری ، حاشیه ها ، کمبود ها ،و… به نگارنده این یادداشت اجازه می هد تا هر بار گوشه ی از کاستی ها و ناهنجاری‌های موجود و همچنین چگونگی بهره برداری از شیوه های استثماری در ورزش پایه ها را شناسایی و جهت برون رفت از این معضل اجتماعی و فرهنگی جامعه ورزشی را اگاه نماید. تا شاید از این رهگذر ، مدیرانی در فازهای انتفاعی و غیر انتفاعی ورزش فوتبال بخصوص در بخش نظارت و اموزش فدراسیون ورود کرده و بستر سودجویی ها را شناسایی و درصدد محدود یا مسدود کردن تدریجی انان برآیند .

در دنیای ارتباطات و ظهور رسانه های متعدد انالوگ و دیجیتال و پرداختن به تمام جزییات ریز و درشت بازیکنان و کادر تیمهای بزرگسالان ، این توقع را برای مخاطبان پایه ها بوجود اورده که ایا خبر پایه ها انقدر بی اهمیت است که فقط معطوف به نتایج بدست امده در رسانه ها ی معتبر باشد و تحلیل وحواشی انها به کانالهای غیر معتبر ورزشی که مخاطبان شان از سوی عوامل ایجاد کننده است ، باشد ؟

کانالهایی که حتی قدرت تحلیل از مخاطبان را سلب نموده و بطور عامدانه به انتشار موضوعات دلخواه می پردازند و هیچ جایگاه و فضایی را برای سایرین ایجاد نمیکنند.و مخاطب ناگزیر به دریافت اخبار یک سویه می شود .
این امر سبب بروز بسیاری از اتفاقات پیش بینی نشده و همچنین مانع اطلاعات درست به خانواده ها خواهد شد .
بطوریکه صاحبان همین کانالها با اعتبار و فضای بدست امده و جذب مخاطبان ریز و درشت ، انان را مانند موم در دستان خود به هر شکل و حالتی در اورده و مهمترین زمان نقل و انتقالات پایه ها با استوار شدن به شیوه های کمپرادور (دلالی) و ابتیاع تیمهای زیر گروه و اخذ وجه نقد نجومی از تمام بازیکنان و زدو بندهای غیر اخلاقی فوتبال ، به رده بالاتر صعود و با فروختن امتیاز آن باشگاه به منافع خود دست یافته و دوباره در فصلهای بعد با متد جدیدتر به کاسبی های خود ادامه میدهند .
این نوع از باشگاهها به منظور جذب بازیکنان با پسوند فرهنگی وورزشی و گزینش منحصر بفرد با وعده های اغوا کننده از احساسات و علاقه بازیکنان با ابزار کاملا عاطفی و استعداد پروری با خانواده ها و بازیکنان روبرو و هنگام تطمیع شدن همه انان را در نیمه راه یا پایان فصل به بهانه های واهی رها می سازند . تا طعمه دیگر !!!!
با این رویکرد و بی توجهی نه تنها در پرورش استعدادها گامی برداشته نشده بلکه بطور آگاهانه در نابودی انان اقدام می شود .
باید اقرار کرد دائره استعداد یابی در اینده نه چندان دور باید با شمع بدنبال نخبه ها باشد .
سوال اینجاست ، چه مرجع یا دستگاهی ناظر بر رفتار و اعمال اینگونه باشگاههای غیر انتفاعی باید باشند تا به فوتبال اینده امیدوار شد .؟