به گزارش نخست نیوز ،امضای بیانیهی شورای همکاری خلیج فارس به دست کشورهای چین و روسیه غوغای زیادی به پا کرد. روسیه از «ابتکار امارات» در راستای حل مناقشهی مرزی بر سر جزایر سه گانه با دولت ایران استقبال کرد. موضعی که پیشتر هم توسط دولت چین تکرار شده بود. چرا روسیه که همواره ایران را به عنوان شریک استراتژیک خود معرفی کرده است؛ این چنین علیه تمامیت ارضی کشورمان موضع میگیرد؟ آیا این آنطور که دولتمردان جمهوری اسلامی میگویند این موضع از سر سادگی روسها بوده و باید از کنار آن گذشت یا اینکه دولت پوتین واقعا قصد دارد یکی از مهمترین خطوط قرمز ایران را نادیده بگیرد؟ آیا این اتفاق نشاندهندهی ضعف و بیقدرتی ایران در معادلات منطقه است؟ از طرفی ایران قصد دارد که به اتحادیهی بریکس بپیوندد و در آنجا با انجام معاملات غیر دلاری به ویژه با چین و روسیه،زخمهای اقتصادی خود ناشی از تحریمهای آمریکا را التیام ببخشد.آیا واقعا عضویت ما در بریکس میتواند چارهای بر وضعیت اسفناک اقتصادی ما باشد؟ در این مورد با دکتر بهرام امیر احمدیان کارشناس جغرافیای سیاسی در کافهخبر خبرآنلاین گفت و گو کردیم:
به نظر شما اهداف روسیه از گرفتن چنین موضعی علیه تمامیت ارضی ایران چیست؟
روسیه بازیگر سیاسی مرموزی است. در پروندهی هستهای ایران با خصومت رفتار کرد و هیچ میلی نداشت که ایران با غرب توافق کند. آنها در نظم خاورمیانه دست میبرند. شما افغانستان را نگاه کنید تا قبل از ورود شوروری و اندیشهی چپ به افغانستان این کشور بسیار آرام و بی دردسر بود اما از وقتی روسیه وارد افغانستان شد؛ مردم افغان رنگ آرامش را ندیدهاند. من فکر میکنم روسیه با این موضعگیری میخواست ایران را تهدید کند که من هنوز میتوانم هر جور که دلم بخواهد بازی منطقه را صحنه گردانی کنم. شما دیدید که روسیه ۵ قطعنامه تحریم شورای امنیت سازمان علیه ایران را در پرونده هسته ای وتو نکرد و به آن رای مثبت داد (هند هم رای مثبت داد). اکنون هر دو این کشورها در بریکس حضور دارند. نگاه روسیه به ایران نگاه واحدی نیست و خیلی مرموزانه و دو سویه است.
این تهدیدی که از آن حرف میزنید مربوط به جنگ اوکراین هم میشود؟ آیا روسیه میخواست به ایران بفهماند که باید در جنگ اوکراین از آن حمایت کرد و در غیر صورت روند دیگری را در پیش خواهد گرفت؟
البته این موضوع پیچیدگی هایی دارد. تنها کشوری که خارج از حوزهی جغرافیایی روسیه، به نوعی وارد مقولهی جنگ اوکراین شده ایران است. سیاست خارجی ایران در مسئلهی اوکراین به صورت رسمی حمایت و کمک به روسیه نیست. ایران اعلام کرده است که این پهپادها قبلا به روسیه فروخته شده است. از طرفی این پهپادها تاثیر چشمگیری در موازنهی قوا در جنگ ندارد. اوکراین هم که هر روز اعلام می کند که تعداد زیادی از این پهپادهای انتحاری را سرنگون کرده است. این مسئله هم که غربیها هشدار می دهند که ایران به روسیه موشک های بالستیک صادر خواهد کرد، بیشتر برای نشان دادن ضعف روسیه است، در حالی که زرادخانه تسلیحاتی روسیه هزاران موشک بالستیک متعارف و غیر متعارف دارد و خود صادر کننده تسلیحات پیشرفته است. ما از نظر تسلیحاتی چیزی نداریم که به روسیه بدهیم. روسیه یکی از قویترین کشورها در زمینهی تسلیحاتی است. این سخن که روسیه به کمک تسلیحاتی ایران در جنگ نیاز دارد تهمت غربیهاست و بدور از واقعیت است. موضع رسمی سیاست خارجی ایران هم مبنی بر بیطرفی است. ایران از روسیه حمایت رسمی نکرده اگر چه به صورت ضمنی در محافل طرف روسیه است.
دیدگاهتان را بنویسید