ماجرای سیلی زدن نماینده مجلس به سرباز راهنمایی رانندگی، که عنابستانی هزار روایت از آن ارایه کرد و بعد مجبور به عذرخواهی شد، یک سوال بزرگ را در ذهن ایجاد می کند. چرا بسیاری از مردم، سخنان نماینده مجلس را باور نکردند؟
عنابستانی نماینده سبزوار، در ساعتهای ابتدایی این حادثه اعلام کرد که اصلا از ماشین پیاده نشده است. بعد گفت که پیاده شده است و فقط دستش را روی شانه سرباز گذاشته و در آخر هم که در فیلمی کوتاه از همه عذرخواهی کرد.
در تمام این مراحل، تقریبا هیچ کس حرفهای وی را باور نکرد. طبق معمول مردم نظراتشان در مورد این حادثه را در شبکههای اجتماعی اعلام کردند و به زبان ساده به نماینده مجلس گفتند که «خودتی»!
مسوولین کشور چه در دولت، چه در مجلس و دیگر نهادها، باید به این ماجرا فکر کنند که چرا کسی سمت نماینده مجلس قرار نگرفت؟ در این ماجرا، بخش اعظمی از جامعه، پشت سرباز درآمدند و از نماینده مجلس پرسیدند چرا سرباز را زدی؟
برای مسوولان کشور زشت است که هرچه میگویند، مردم باور نمیکنند. البته روایتهای آقای نماینده از این حادثه، هم کمک بسیاری به این بیاعتمادی کرد. اگر عنابستانی در همان روز اول، قبول میکرد که سرباز را زده و عصبانی شده است، شاید میشد او را بخشید. سرانجام هر فرد در طول زندگیاش به هر دلیلی عصبانی میشود.
این نماینده اما تکذیب کرد، طلبکار شد و در آخر به خاطر فشارهای زیاد مردم، مجبور به عذرخواهی شد. اگر فشارها در شبکههای اجتماعی نبود قطعا این نماینده همچنان طلبکار میماند و سرباز بیچاره اکنون در شهرهای دور افتاده در حال خدمت بود.
مگر نماینده نباید چکیده دیدگاه ها و رفتار مردم باشد؟ پس او نماینده کدام مردم است؟ شاید گفته شود این اتفاق در تهران رخ داده و او نماینده سبزوار است . حال آن که واکنش ها در حوزه انتخابیه خود او هم منفی بوده است.
کاش سیاستمداران ایرانی در حال لباس و جایگاهی هستند، کمی به فکر اعتبار خود بودند. نمیدانیم چرا آنها نمیخواهند قبول کنند، زندگی امروز، زیست در اتاق شیشهای است. گذشت آن زمانی که اگر کاری میکردید نهایتا خانواده، هم محلهایها و اهالی شهر میفهمیدند. حالا اما در عرض چند دقیقه، مردم یک کشور و حتی جهان هم در جریان ماجرا قرار میگیرند.
اعتماد، کبوتری است که اگر از پشت بام خانههای مردم پر بزند، به سختی باز میگردد و رفتارهای برخی سیاسیون کشور این کبوتر را پر دادهاند.
فرقی هم بین اصلاحطلبان و اصولگرایان هم در این مورد نیست. همانطور که در مجلس دهم هم این اتفاق مثل این افتاد و ما واکنش خاصی از سوی پارلمان ندیدیم.
القصه که ماجرای سیلی نشان داد که اعتماد بین مردم و مسوولین به پایین ترین حد ممکن خود رسیده است. نکته جالب این است که هیچ تلاشی هم برای ترمیم این بیاعتمادی انجام نمیشود!
دیدگاهتان را بنویسید