به گزارش نخست نیوز؛ سیده بهجت موسوی مقدم _ در دومین همایش ادبی ، فرهنگی «هفت شهر عشق» که با حضور حسین مسگرانی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی و دیگر مسوولان فرهنگی و بزرگان شعر و ادب پارسی این استان و در جمع دانشجویان موسسه آموزش عالی عطار نیشابوری و ادب دوستان مشهد مقدس ، از کتاب شرحی بر پندنامه، تالیف رضا اشرف زاده، استاد ممتاز زبان و ادب پارسی و عطار پژوه برجسته کشور ، رونمایی شد. در ابتدای این مراسم که به همت موسسه آموزش عالی عطار و با مشارکت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی برگزار شد ، محمدجعفر یاحقی ، با تاکید بر اینکه روز عطار نباید الزاماً وابسته بهروزی خاص در تقویم باشد اظهار کرد : عطار در جان ادب فارسی ریشه دارد. با مرغان منطقالطیرش ، به عارفان بال پرواز و عروج میدهد و سیمرغ طلبش را دیگرگونه از فردوسی میشناساند . بایزید و حلاجش ورای روایت حافظ و دیگرانند. عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی افزود : اگر عطار نبود ما در عرفان چیزی کم داشتیم.یکی از مهمترین کارهای عطار سروکله زدن با دیوانگان هوشیار است ، دیوانگان او عاقلانه و هوشیارانهای سخن میگویند و ما را به اندیشه وا میدارند. این استاد برجسته ادبیات ، ادامه داد : اگر عطار نبود ، عطارهای زیاد دیگری که اکنون هستند دیگر نبودند ؛ دکتر شفیعی کدکنی، دریکی از کتابهایشان ۲۴ عطار را معرفی کردند که آثارشان از آثار فریدالدینِ عطار وام گرفتهشده است. اگر عطار نبود، شاید رضا اشرف زاده ، شفیعی کدکنی و خیلی از بزرگان معاصر ما با این مسلک و سبک خود نبودند. در ادامه مراسم استاد اشرف زاده ، مولف کتاب «شرحی بر پندنامه عطار» با اشاره به اینکه پندنامه ها جایشان در ادب و فرهنگ ما خالیست اظهار کرد: پندنامهها میتوانند راهنشان دهند، مانع باشند و گریزگاه شوند. پند و اندرز در ادبیات ما جایگاه ویژهای دارد . وی افزود : زمانی مجالی دست داد تا در نوشتههای منسوب به عطار ، در جهت مشخص شدن صحتوسقم آن به پژوهش بپردازیم که یکی از این منسوبات ، پندنامه بود. اشرف زاده بیان کرد: در سال ۷۴ یک مجله فرهنگی ، بزرگداشت عطار را برای اولین بار بهصورت بینالمللی در تالار سیمرغ نیشابور برگزار کرد ، ضیاالدین سجادی و حاکمی در آن همایش مقالهای داشتند در این خصوص که پندنامه اثر خود عطار است ، چراکه آن زمان همه به این موضوع به دیده تردید مینگریستند؛ باوجودی که ۳۷۰ نسخه خطی از این اثر موجود و ۲۰ شرح بر آن نوشتهشده بود و بسیاری از اروپاییها آن را ترجمه کرده بودند .
دیدگاهتان را بنویسید