بابک رضایی با اهالی موسیقی پیمان بست
به گزارش نخست نیوز؛ معروف به «تهرانی»، متولد سال ۱۳۲۴ در تهران، یکی از چهره‌های تاریک و شناخته‌شده دستگاه امنیتی رژیم پهلوی بود؛ چهره‌ای که نامش با شکنجه و بازجویی‌های هولناک در زندان «کمیته مشترک ضدخرابکاری» پیوند خورده است.
با فروپاشی حکومت پهلوی و برگزاری دادگاه‌های انقلابی، تهرانی نیز در برابر مردم و تاریخ ایستاد و آنچه در دادگاه ۲۱ خرداد ۱۳۵۸ بر زبان آورد، پرده از جنایاتی برداشت که سال‌ها در پس دیوار‌های بلند ساواک پنهان مانده بود.
نادری‌پور در سال ۱۳۴۶، با مدرک دیپلم وارد سازمان اطلاعات و امنیت کشور شد. در ابتدا به کار در بایگانی و بخش فیش مشغول گردید، اما با گذشت زمانی کوتاه، به بخش ۳۱۱ انتقال یافت؛ واحدی که مأموریت آن، ردیابی و جمع‌آوری اطلاعات از گروه‌های چپ‌گرا، به‌ویژه حزب توده بود. در این مسیر، او تحت نظارت مستقیم عباسعلی شهریاری، از مأموران بلندپایه ساواک، در عملیات‌های نفوذ و جاسوسی فعالیت داشت.
نادرپور از اواخر سال ۱۳۴۹، به عضویت کمیته‌ای در اداره سوم ساواک درآمد که وظیفه‌اش شناسایی و مقابله با جنبش‌های دانشجویی در دانشگاه‌ها بود. تهرانی به سرعت در ساختار امنیتی رشد کرد و در سال ۱۳۵۱ به زندان کمیته مشترک منتقل شد؛ جایی که به محفل اصلی شکنجه و سرکوب مبارزان انقلابی بدل شده بود. در همین دوره، اقدامات او در سرکوب و حذف نیرو‌های مخالف شدت یافت.
در سیاهه عملکرد نادری‌پور، نام‌هایی، چون گروه ۹ نفره بیژن جزنی، خانواده مبارز رضائی، حادثه سیاهکل، کشتار‌های درون زندان‌ها، بازداشت اعضای سازمان مجاهدین خلق و حتی ماجرای گروگان‌گیری شهرام پهلوی‌نیا به چشم می‌خورد. وی نه‌تنها عامل شکنجه بلکه در برخی موارد، مجری مستقیم عملیات حذف فیزیکی نیز بود.
نادری‌پور با عملکردی که رضایت مافوق هایش را جلب می‌کرد، بار‌ها مورد تشویق قرار گرفت. از جمله نشان‌هایی که دریافت کرد، می‌توان به «نشان درجه دو کوشش»، «مدال جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی» و «نشان پنجم همایونی» اشاره کرد؛ نشانه‌هایی از ارج و قربی که در دستگاه امنیتی رژیم به دست آورده بود.
منبع رکنا
دیدگاهتان را بنویسید