×
×
جدیدترین‌‌ها

ذهنیت ایرانی به زندگی ،
جامعهِ بی‌نشاط از توسعه و پیشرفت دور می‌شود

  • کد نوشته: 124874
  • ۰۱ اردیبهشت ۱۴۰۴
  • عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه نتوانسته‌ایم از ظرفیت دین برای ایجاد نشاط در جامعه بهره ببریم، گفت:‌ در دین اسلام، پتانسیلی برای ایجاد نشاط و شادی در جامعه وجود دارد.
    جامعهِ بی‌نشاط از توسعه و پیشرفت دور می‌شود

    به گزارش نخست نیوز؛‌ «محمد امیرپناهی» عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا در پاسخ به این سوال که در وضعیت دشوار اقتصادی، چگونه می‌توان در جامعه نشاط ایجاد کرد؟ گفت: در شرایط کنونی جامعه، هیچ کاری برای ایجاد نشاط اجتماعی نمی‌توان کرد. دنبال نسخه شفابخش که نمی‌توانیم باشیم، شادی و نشاط اجتماعی یک پایه و اساس ثابت دارد و این پایه ثابت، شرایط پایدار و با دوام سیاسی، اقتصادی و اجتماعی است. اگر قرار باشد مدام در حال تغییر باشد و افراد نتوانند برای فردای خود برنامه‌ریزی کنند یا امید به آینده پیدا کنند، لاجرم به لحاظ روانی و ذهنی به هم می‌ریزند.

    ذهنیت ایرانی به زندگی در شرایط بی‌ثبات عادت کرده است

    وی خاطرنشان کرد: قاعدتا هیچ نسخه شفابخشی وجود ندارد، مگر اینکه حکمرانی و نظام سیاسی کشور تدابیری بیاندیشد تا این وضعیت بی‌ثبات را به شرایطی پایدار و باثبات برساند. ذهنیت ایرانی به زندگی در شرایط بی‌ثبات و ناآرام عادت کرده است.

    با وجود تنش‌های اقتصادی، نمی‌توان کار معجزه‌آسایی برای نشاط مردم انجام داد

    عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی افزود: انگار خو گرفته‌ایم که در یک شرایط بی‌ثبات زندگی کنیم و اساسا چرخه بحران و بی‌ثباتی و عدم آرامش و عدم نشاط، بخشی از زندگی جامعه ایرانی شده است. در شرایطی که وضعیت اقتصادی بد است و تنش‌های  اقتصادی در نرخ طلا و ارز تأثیر گذاشته، نمی‌توان کار معجزه‌آسایی انجام داد. نشاط و شادی در جامعه بستگی به شرایط پایدار دارد.

    انگار خو گرفته‌ایم که در یک شرایط بی‌ثبات زندگی کنیم. اساسا چرخه بحران، بی‌ثباتی، عدم آرامش و عدم نشاط بخشی از زندگی جامعه ایرانی شده است.

    افراد وقتی نمی‌توانند برای زندگی خود برنامه‌ریزی کنند، چگونه بانشاط باشند؟

    وی تاکید کرد: باید به سیاستمداران و دولتمردان گفت اگر می‌خواهید مدام جامعه را در یک وضعیت بی‌ثباتی نگه دارید، انتظار نداشته باشید که نسخه معجزه‌آسا وجود داشته باشد. مگر اینکه تغییرات و تحولات اساسی در کشور رخ دهد. به این معنا که شرایط اقتصادی به حالت نرمال و باثباتی برسد تا افراد بتوانند برای زندگی خود برنامه‌ریزی کنند و دغدغه‌هایشان کمتر شود. در آن صورت می‌توان به نشاط فکر کرد.

    نشاط ریشه در بنیان‌های اجتماعی و اقتصادی دارد

    امیرپناهی اظهار کرد: یکی از تفاوت‌های نشاط با شادی این است که نشاط یک امر پایدار است و ریشه در بنیان‌های اجتماعی و اقتصادی دارد. فرد بانشاط، فردی است که کار می‌کند، سرزنده است، لذت می‌برد، سرحال و فعال است، امید به آینده و انگیزه دارد و اینها با شادی‌های زودگذر ناشی از یک سری اتفاقات مقطعی و روزمره فرق دارد. شادی با نشاط اجتماعی تفاوت دارد، در حالی که بسیاری این دو را یکی می‌دانند.

    وی ادامه داد: فردی که دارای نشاط است، صبح از خواب بیدار می‌شود با شوق و انگیزه و امید روز خود را آغاز می‌کند در حرفه خود انسان فعالی است و به دیگران انگیزه می‌دهد. دست به خلق آفرینش امور جدید می‌زند. اما شادی یک امر زودگذر است مثل دیدن یک دوست، گوش دادن به موسیقی، یا شارژ موقتی حساب بانکی. این‌ها پس از اینکه اثرشان از بین رفت، دوباره حالت قبلی که غیرپایدار است، برمی‌گردد.

    نظام سیاسی که با تدبیر و اندیشه عمل می‌کند و بحران‌ها را کنترل یا کاهش می‌دهد، این خود، سرزندگی می‌آورد.

    عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه نشاط یعنی داشتن سرزندگی در زندگی روزمره و امری پایدار است که با هیچ اتفاقی از بین نمی‌رود، گفت: البته  ممکن است مقطعی از بین برود، اما دوباره برمی‌گردد.نظام سیاسی که با تدبیر و اندیشه عمل می‌کند و بحران‌ها را کنترل یا کاهش می‌دهد. این خود، سرزندگی می‌آورد.

    وی بیان داشت: اما شادی اینگونه نیست؛ ممکن است شما در یک لحظه، نیم ساعت یا یک ساعت شاد باشید، اما وقتی اثر آن پارامترهایی که شما را شاد کرده، به لحاظ لحظه‌ای و موقتی از بین برود، دوباره به حالت قبل از شادی بازمی‌گردید. بنابراین برای نشاط، که در دین ما نیز بسیار توصیه شده، نیازمند یک سری پایه‌های مهم هستیم؛ از جمله مسئله اشتغال، درآمد باثبات و پایدار و شرایط اقتصادی با ثبات که ما را متلاطم نکند.

    نتوانسته‌ایم از ظرفیت دین اسلام برای ایجاد نشاط در جامعه بهره ببریم

    این جامعه‌شناس در پاسخ به این سوال که چرا از ظرفیت دین اسلام برای ایجاد شادی در جامعه بهره نبرده‌ایم؟ گفت: مسئله این است که ما در این سال‌ها نتوانسته‌ایم از ظرفیت دین برای ایجاد نشاط در جامعه استفاده کنیم، این به ساختار حکمرانی در جامعه ایران برمی‌گردد. ساختار حکمرانی یعنی تصمیماتی که نظام سیاسی می‌گیرد، چه در حوزه مسائل فرهنگی، چه اقتصادی و چه سیاست خارجی برای جامعه نا اطمینانی و بی‌ثباتی ایجاد می‌کند. این بی‌ثباتی در زندگی ما رسوخ می‌کند و انباشت پیدا می‌کند و وضعیتی را ایجاد می‌کند که خلاصی از آن دشوار است.

    منبع ایلنا

    <div id="mediaad-g3v2q"></div> <div id="mediaad-jrNj"></div>

    سایر اخبار

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *